بررسی مفهوم بکارت و اذن پدر در ازدواج دختر باکره
معاونت پژوهش مجلس شورای اسلامی، به بررسی ابهامات ماده 1043 قانون مدنی درباره مسئله اذن پدر در ازدواج باکره پرداخته است و ان را ضمن گزارشی ارائه نموده است.
ماده 1043 قانون مدنی به مسئله اذن پدر در ازدواج باکره که از مسائل مورد اختلاف فقیهان است می پردازد. قانون مدنی ایران از میان فتاوای موجود در مسئله لزوم یا عدم لزوم اذن ولی در نگاه باکره ، فتوای تشریک در ولایت را برگزیده است به این معنا که در عقد ازدواج دختر باکره ، علاوه بر موافقت دختر ، اذن پدر یا جد پدری او نیز لازم است .
این دیدگاه مورد فتوا با احتیاط وجوبی بیشتر فقهای معاصر از جمله امام خمینی است . گزارش حاضر نیز با پیش فرض قبول نظریه تشریک تدوین شده است و نظرات اصلاحی حود درباره ماده 1043 را بر اساس همین پیش فرض ارائه می دهد.
قانونگذار در این ماده متعرض مسئله اذن پدر یا جد پدری در ازدواج دختر باکره شده است لکن بخش مهمی از مقررات مربوط به این مسئله در این ماده به روشنی تبیین نشده است و همین امر موجب شده است که گاهی محاکم در صدور رای در خصوص این موضوع دچار مشکل شوند.
مهم‌ترین ابهام قانون فوق این است که منظور از «باکره» چیست؟ آیا دختری که به واسطه غیر ازدواج، بکارتش (به هر دلیل) از بین رفته، باز هم نیازمند اذن پدر است؟
اگر بکارت با غیر دخول (مثلا پریدن از بلندی، انگشت یا شئ خارجی) از بین رفت، آیا چنین دختری نیاز به اذن پدر ندارد؟
اگر بکارت به دخول غیرمشروع از بین برود چطور؟ آیا برای ازدواج چنین دختری اذن پدر لازم نیست؟
اگر دخولی واقع شد اما پرده بکارت سالم ماند (بکارت حلقوی) آیا باز هم چنین دختری باکره محسوب می‌شود؟
و ...
فایل pdf مفصل (58 صفحه‌ای) آن را میتوانید دانلود
کنید.
دریافت
