ضرورت آموزش های قبل از ازدواج برای کاهش آمار طلاق
بر اهمیت ازدواج در تمامی ادیان الهی تاکید شده است و میتوان گفت که از اولین ازدواجها تا عصر صنعتی شدن جوامع، این پیوند مقدس وضعیت سنتی خود را حفظ کرده است. با شروع صنعتی شدن جوامع در قرن بیستم و ظهور سیستم سرمایهداری، نقشی که زن و مرد پس از ازدواج و تشکیل خانواده داشتند، دچار دگرگونی شد و مسائل اقتصادی در زندگی روزمره، اهمیت یافت و استقلال اقتصادی و توانایی کسب درآمد توانست در میان دختران، طرفداران زیادی یابد و در کشور ما نیز هر روز بر تعداد زنان شاغل و جویای کار افزوده شود و این در شرایطی است که مسائلی نظیر اشتغال و تأمین هزینه خانواده، گرایش به استقلال اقتصادی و تغییر در نقش سنتی زنان، تنوعطلبی و تفکر سنتی در مردان، ضعف اعتقادات دینی، کمبود عشق و محبت، ضعف در برقراری ارتباط و ایجاد همدلی و توان حل مشکلات بهوجود آمده و دخالتهای ناآگاهانه خانوادهها، از عوامل اصلی فروپاشی خانوادهها و افزایش آمار طلاق در ایران محسوب میشود، به نحوی که از دهه ۱۳۸۰ متأسفانه شاهد افزایش سالانه طلاق و رشد میانگین آن نسبت به ازدواج هستیم و نیز در سال ۱۳۸۳ برای اولین بار نسبت طلاق و ازدواج به بیش از ۱۰ درصد رسید و با ادامه روند کاهش ازدواج و افزایش طلاق، این رقم در سال ۱۳۸۹ به ۱۵ درصد و در سال ۱۳۹۱ به ۲۰ درصد افزایش یافت.نگاه کارشناسانه به آمارهای منتشرشده از سوی سازمان ثبت احوال کشور، نشان میدهد که از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۴ شاهد افزایش طلاق بهطور متوسط سالانه ۸ درصد هستیم و در مورد ازدواج نیز آمارهای یادشده مشخص میکند که تا سال ۱۳۸۹ شاهد افزایش ازدواج و از این به بعد تا سال ۱۳۹۴ شاهد کاهش آمار ازدواج به میزان متوسط سالانه ۵ درصد بودهایم. با توجه به آمارهای یادشده و در نظر گرفتن افزایش سالانه ۸ درصدی طلاق و کاهش ۵ درصدی ازدواج میتوان تخمین زد که کشورمان در سال ۱۴۰۴ خورشیدی به کلوپ خط قرمز طلاق وارد خواهد شد.
وضعیت بهوجود آمده نیازمند تأمل در برنامهریزیها و اجرای برنامههای مناسب با هدف تقویت پدیده ازدواج، پایدارسازی نهاد خانواده و کاهش طلاق است و در شرایط فعلی تنها کار حمایتی در کشورمان که به شکل مستمر ادامه داشته، ارائه وام ازدواج به جوانان بوده است. اما تحقیقات و اقدامات انجام یافته در سایر کشورها نشان میدهد مهمترین کاری که میتوان در این مورد انجام داد، الزام جوانان به آموزشهای قبل از ازدواج است و در کنار آن، از ارائه مباحث آموزشی در آموزش و پرورش و دانشگاهها، استفاده از مشاوران مجرب و کمک های اقتصادی به ازدواجکنندگان، نباید به سادگی گذشت. خانوادهها در کشور ما جایگاه مهمی در ازدواج جوانان دارند و در این امر مهم هم خانوادهها باید با جوانان، همراه شوند.