عشق و عاشقی

                                                                                

عشق همان چیزی است که وقتی جوان ها گرفتارش می شوند حتما به درخت تکیه می دهند یا به افق خیره می شوند و آن وقت است که همه پی می برند طرف قصد ازدواج دارد. عشق یک مقوله خیلی مهم در ازدواج است که البته هر کس برای خودش تعریفی از آن دارد و عده ای می گویند عشق باید قبلش اتفاق بیفتد و عده ای هم معتقدند که عشق پس از ازدواج به وجود می آید. راستش ما که معتقدیم انتخاب همسر اگر درست صورت بگیرد محبت و مودت در دل آدم ها ایجاد می شود و عشق هم به وجود می آید. در هر حال از آنجایی که این عشق برای همه خیلی مهم است و همه فکر می‌کنند بدون عشق بدبخت می‌شوند کارشناسان هم درباره عشق کلی نظریه ارائه داده و تعریف‌های زیادی از عشق داشته‌اند. تعریف عشق از منظر عوامانه می شود تیری که درست خورده است وسط قلب و چند قطره خون هم از آن آویزان است. توی این سبک همه فکر می کنند باید قلبی را سوراخ کنند تا عشق شان نمایان باشد در حالی که روان‌شناسان می گویند عشق شوری در حضور دیگری و نیز تایید ارزش و رشد او در حدی برابر خودمان است. یعنی همان قدر که خودمان برای خودمان ارزش و اعتبار داریم طرف مقابل مان هم دارد. تازه روانشناسان معتقد هستند عشق بالنده از عشق به خود سرچشمه می گیرد یعنی اگر شما خودتان را دوست داشتید می توانید دیگران را هم دوست داشته باشید. اشتنبرگ نظریه‌ای دارد به نام نظریه عشق. که در این نظریه سه مولفه اصلی را برای عشق در نظر می گیرد و می گوید بین این سه مولفه پیوند عاطفی وجود دارد! مولفه اول میل است یعنی انگیزه‌هایی مانند جذابیت، تمایلات جنسی و نیازهایی مثل اشتیاق، مولفه دوم صمیمیت است که می‌شود رفتارهایی که نزدیکی عاطفی را افزایش می دهد مثل حمایت و درک متقابل و مولفه سوم تعهد است که شامل دو تصمیم‌گیری مهم است که اولا آیا آنچه را بین ما و نفر مقابل هست عشق بنامیم و دوم تصمیم برای این‌که آیا برای تداوم و حفظ عشق تلاش کنیم یا نه؟ این سه مولفه مهم در انواع عشق وجود دارند و اشتنبرگ با توجه به شدت و ضعف این سه مولفه 8 نوع عشق را معرفی کرده است یعنی ما آدم ها معمولا درگیر یکی از انواع این عشق ها هستیم.

عشق دوستانه: مثل رابطه ای که بین دو دوست صمیمی وجود دارد.

عشق شهوانی: که اسمش رویش است و بلافاصله بعد از وصال و رسیدن دو نفر به هم به پایان می رسد. پس این عشق آنی و زودگذر و احساسی است.

عشق پوچ: همان طلاق عاطفی الان است. یعنی دو نفر هیچ صمیمیت و میلی به هم ندارند و فقط به خاطر تعهد و عادت با هم زندگی می کنند.

عشق رمانتیک و خیال‌انگیز: عشق و عاشقی‌های تازه و نو که میل و صمیمیت در آن خیلی قوی است و کاملا نگاه پروانه ای دو طرف به زندگی دارند.

عشق مشفقانه: عشقی که در آن تمایل جنسی وجود ندارد اما مولفه صمیمیت و تعهد در آن خیلی بالاست.

عشق ابلهانه: رابطه بین زوج هایی که صمیمیت بین شان خیلی ضعیف است اما مولفه تعهد و میل در آن بالاست. یعنی همان هایی که خیلی به سر و کله هم می زنند و دائم در حال مشاجره هستند اما نسبت به هم احساس تعهد می کنند.

عشق اعتیادگونه: در این نوع عشق که همان عشق کور است فرد تمام اهداف، نیازها و اولویت های خودش را نادیده می گیرد و تمام زندگی اش را وقف و فدای یک ارتباط به ظاهر عاشقانه می کند. در این مدل کاملا تابلو است که یکی مورد سوء استفاده یکی دیگر قرار می گیرد.

عشق کامل یا عشق اصیل: این دیگر همان رابطه ای است که هر سه مولفه میل، صمیمیت و تعهد در آن دیده می شود و آرزوی هر آدمی رسیدن به این عشق است.