720 روز سابقه پرداخت حق بیمه، شرط دریافت کمک‌هزینه ازدواج تأمین‌اجتماعی

کمک هزینه ازدواج، هدیه‌ای است که از سوی سازمان تامین اجتماعی به بیمه شدگان واجد شرایطی که تشکیل خانواده جدید می دهند، پرداخت می‌شود.

به نقل از ایسنا، کمک هزینه ازدواج به بیمه شدگانی که برای اولین بار ازدواج می‌کنند پرداخت می‌شود و میزان آن معادل یک ماه متوسط مزد یا حقوق بیمه شده است.

مزد یا حقوق متوسط هر بیمه شده از تقسیم کردن مجموع حقوق دریافتی بیمه شده در 2سال قبل از ازدواج که بر مبنای آن از وی حق بیمه کسر شده است، بر عدد 24 بدست می آید.

همچنین بیمه شده علاوه بر ازدواج اول، باید دارای شرایط دیگری نیز برای استحقاق دریافت کمک هزینه ازدواج داشته باشد که می توان به دائمی بودن عقد ازدواج و ثبت آن در دفتر رسمی ازدواج اشاره کرد.

همچنین در تاریخ ثبت ازدواج، رابطه استخدامی بیمه شده با کارفرما قطع نشده باشد و بیمه شده در یکی از کارگاههای مشمول قانون تامین اجتماعی در حال کار باشد.

گفتنی است، بیمه شده باید در 5 سال پیش از ازدواج، حق بیمه 720 روز کار را به شعب تامین اجتماعی پرداخته باشد تا کمک هزینه ازدواج به وی تعلق بگیرد.

به گزارش اداره کل روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی، بیمه شده واجد شرایط برای دریافت کمک هزینه ازدواج باید به شعبه ای که حق بیمه در آن پرداخت می شود، مراجعه کند. هنگام مراجعه باید اصل دفترچه درمانی بیمه شده، اصل و تصویرشناسنامه بیمه شده و همسرش و اصل و تصویر تمامی صفحات عقدنامه را به همراه داشته باشد. 

احکام دوران نامزدی در آراء فقها

در مورد مسایل مالی دوران نامزدی، حتی در موردی که طرفین به عقد یکدیگر نیز درآمده‌اند، بنابر تعریف عرفی از نامزدی، نظر مراجع بر تکلیف‌نداشتن شوهر است.

دوران نامزدی، دورانی شیرینی است که به روزهای خوش متأهلی ختم شده و آغازگر زندگی مشترک یک زوج است، اما این ایام به خاطر شرایط خاص و ویژه آن، نه دوران متأهلی است و نه مجردی و ازاین‌رو احکام مرتبط با آن نیز احکامی متفاوت و خاص خواهد بود که نیازمند بررسی است.

به گزارش مهرخانه، نکته مهم که باید در نظر داشت، تعاریف متفاوتی است که از نامزدی در عرف وجود دارد؛ برخی نامزدی را به معنای صیغه محرمیت میان دختر و پسر می‌دانند و برخی بدون هرگونه محرمیتی، صرفاً برای آشنایی بیشتر و طی کردن دوران تا زمان عقد؛ برخی نیز دوران عقد تا جشن ازدواج را دوران نامزدی می‌نامند، اما مسلم است که در هر یک از شرایط فوق، احکام و قوانین متفاوت خواهد بود؛ هرچند عرف بر مبنای محرمیت طرفین در این دوران است.

میزان ارتباط و نزدیکی در دوران نامزدی

سؤال: آیا صحبت‌کردن دختر و پسر نامحرمی که نامزد شده، ولی هنوز عقد نخوانده‌اند، به جهت آشنایی با روحیات و اخلاق یکدیگر جایز است؟

پاسخ: آیت‌الله وحیدخراسانی در پاسخ به این سؤال می‌فرمایند: «در فرض مذکور برای حصول تفاهم اخلاقی و روحی و با اجازه و حضور والدین، با رعایت موازین شرعی و بدون قصد تلذذ و در حد معمول، مانعی ندارد».

سؤال: با دخترى نامزد هستم خانواده‌ها هم در جریان هستند. آیا مى‌شود براى هم از طریق اینترنت پیام یا ایمیل بفرستیم؟ روابط ما تا چه حدى شرعى است؟ (عقد یا صیغه هم به هیچ‌وجه فعلاً ممکن نیست).

پاسخ: آیت‌الله خامنه‌ای در این رابطه معتقدند: «باید از بیان مطالبى که محرک شهوت و یا مناسب زن و شوهر شرعى باشد، اجتناب کنید».

عقد موقت در دوران نامزدی

سؤال: پنج سال پیش، زمان ازدواج با همسرم، قبل از خواندن صیغه عقد دایم به مدت دو ماه من با همسرم به‌واسطه صیغه موقت محرم شدیم، اما یک ماه پس از گذشت خواندن صیغه موقت، عقد دایم خواندیم و تاکنون هم با یکدیگر زندگی کرده‌ایم. آیا عقد دایم ما درست بوده است‏؟

پاسخ: در شرایطی که در دوران نامزدی، صیغه محرمیت خوانده می‌شود، برای اجرای عقد دایم، با توجه به نظر همه فقها، باید به یک نکته دقت داشت و آن باطل‌کردن صیغه جاری‌شده میان طرفین است. ازاین‌رو در پاسخ به این سؤال گفته می‌شود: درصورتی‌که باقیمانده زمان عقد موقت را به زن هبه کرده‌اید، عقد درست بوده است؛ در غیر این صورت، باید دوباره اجرای صیغه عقد دایم بنمایید.

نفقه و مخارج دوران نامزدی

سؤال: فطریه دختری که در دوران نامزدی و یا عقد بوده و در خانه پدرش ساکن است، برعهده شوهر است یا برعهده پدر؟

پاسخ: در مورد مسایل مالی دوران نامزدی، حتی در موردی که طرفین به عقد یکدیگر نیز درآمده‌اند، بنابر تعریف عرفی از نامزدی، نظر مراجع بر تکلیف‌نداشتن شوهر است. آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به این سؤال می‌فرمایند: «اگر نان‌خور پدرشان ‌باشند، به عهده پدر آن‌ها است». آیت‌الله سیستانی نیز پاسخ می‌دهند: «برعهده پدرش است؛ مگر که در شب عید نان‌خور شوهر حساب شود».

اطاعت از همسر در دوران نامزدی

سؤال: آیا در دوران عقد، اطاعت از شوهر بر زن لازم و پرداخت نفقه بر شوهر لازم است؟

پاسخ: بنابر تعریف عرفی نامزدی، نامزدی زمانی است که حتی در صورتی عقد، طرفین تکلیف زناشویی در قبال یکدیگر ندارند و یک محرمیت ساده، فارغ از جوانب آن انجام گرفته است. بر این اساس است که آیت‌الله مکارم‌شیرازی در پاسخ به این سؤال می‌فرمایند: «مطابق آن‌چه در عرف معمول امروز است، تا زمانى که زن به خانه شوهر نیامده، نه نفقه دارد و نه براى خروج از منزل از شوهر اجازه مى‌گیرد، و این در واقع نوعى شرط ضمن عقد است».

آیت‌الله سیستانی نیز درباره زمان وجوب نفقه زن بر همسرش می‌فرمایند: «بعد از عروسی واجب است»، و در پاسخ سؤال دیگری چنین توضیح می‌دهند: «تا عروسی نشده است، چون متعارف اسقاط حق نفقه است، حق مطالبه آن را ندارد.»

سؤال: در دوران نامزدی که زن در خانه پدری حضور دارد، هرگونه بیرون‌رفتن زن باید با اجازه شوهر باشد یا پدر زن؟ اگر با مرد باشد، در صورت رعایت‌نکردن زن، باتوجه به این نکته، در طلاق مهریه شامل زن می‌شود یا نه؟

پاسخ: در راستای همان نکته مطرح‌شده در مورد تعریف عرفی نامزدی، آیت‌الله مکارم‌شیرازی در پاسخ می‌فرمایند: «در این دوران، نه نفقه واجب است و نه اجازه‌گرفتن زن».

سؤال: آیا پرداخت نفقه زوجه‌ای که در عقد بستگی تمکین تام نمی‌کند، بر زوج لازم است؟

پاسخ: فرض سؤال فوق، فرضی برخلاف تعریف ارایه‌شده در مورد نامزدی است؛ ازاین‌رو آیت‌الله سیستانی در این زمینه پاسخ می‌دهند: «چنان‌چه مقصود زمانی است که دختر هنوز به خانه شوهر نرفته، چنان‌چه شرط شده که زن می‌تواند تمکین تام نکند؛ ولو از باب شرط ارتکازی، ناشی از تعارف، بر او تمکین تام لازم نیست و شوهر هم که شرط عدم انفاق در این مدت کرده؛ ولو از همان باب شرط ارتکازی، انفاق بر او هم واجب نیست».

هدایای دوران نامزدی

سؤال: داماد قبل از عروسى براى همسر خود مقدار قابل توجهى وسایل زینتى از قبیل طلا و غیره به عنوان هدیه گرفته است. به فرض این‌که دختر حاضر به عروسى نشود، آیا داماد حق مطالبه آن وسایل زینتى را دارد و آیا استفاده دختر بعد از اطلاع از عدم رضایت داماد از آن زینت‌آلات جایز است؟

پاسخ: آیت‌الله مکارم‌شیرازی: «حق دارد، و تصرف در آن از سوى دختر در فرض مسئله جایز نیست». ایشان در پاسخ به سؤال دیگری در همین زمینه این‌گونه توضیح می‌دهند: «آن‌چه مصرف نشده، باید برگردانند، ولى نسبت به آن‌چه مصرف شده، مدیون نیستند».

سقف سن ازدواج دختران تعیین شود/ کودکان متأهل نمی‌توانند مهریه بگیرند

 مدیرکل امور اسناد و مترجمان قوه قضاییه گفت: سن ازدواج را باید در خصوص تمام اتباع ایرانی یکسان کرد، زیرا امروز این موضوع تنها مربوط به احوال شخصیه محسوب نبوده و موضوعی عمومی و دولتی محسوب می‌شود.

به نقل از ایلنا، علی کاظمی در واکنش به اظهارات کمیته حقوق کودک سازمان ملل مبنی بر اینکه ایران قوانین خود در خصوص سن ازدواج کودکان را تغییر و این سن را به ۱۶ سال افزایش دهد، گفت: در قوانین پیش از انقلاب سن رشد و سن ازدواج یکی بود و هر دو بر مبنای ۱۸ سال قرار داشت.

وی ادامه داد: بعد از انقلاب؛ سن بلوغ شرعی، مبنای سن مسئولیت کیفری و سن ازدواج قرار گرفت به عبارت دیگر ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی اصلاح و مطرح شد که سن ازدواج برای دختر ۹ سال و برای پسر ۱۵ سال قمری باشد.

کاظمی با بیان اینکه طی سال‌های اخیر و براساس یک نظر فقهی و با توجه به ضرورت‌های جامعه سن ازدواج برای دختران به ۱۳ سال و برای پسران به ۱۵ سال تغییر یافت، اظهار کرد: با ۳ شرط می‌توان به کودکان با سنین پایین‌تر نیز اجازه ازدواج داد که این شرایط شامل مصلحت طفل، رضایت دادگاه و رضایت والدین است. به بیان دیگر با حکم دادگاه که براساس احراز مصلحت طفل و رضایت والدین است؛ می‌توان به دختر و پسر زیر سن مقرر در قانون نیز اجازه تزویج داد که این مسئله باعث بروز مشکلات اجتماعی شده است.

مدیرکل امور اسناد و مترجمان قوه قضاییه با تاکید براینکه این سن تنها برای ایرانیان شیعه است و برای ایرانیان غیرشیعه شامل یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان براساس قانون اختصاصی خودشان رفتار می‌شود، بیان کرد: غالباً سن ازدواج برای این گروه‌ها بالای ۱۵، ۱۶ و ۱۸ سال است و افراد اهل تسنن نیز در ازدواج تابع قواعد خاص خود هستند.

محرومیت دختران از طی کردن مدارج رشد با ازدواج زودرس

وی با اشاره به اینکه امروز غالباً سن مقرر در قانون برای ازدواج رعایت نمی‌شود و حتی امروز با مشکل تاخیر در ازدواج مواجه هستیم، خاطرنشان کرد: اما در برخی مناطق کشور از جمله در حاشیه شهر تهران، سن ازدواج بسیار پایین است که مشکلاتی را ایجاد کرده است. چنانکه در مراجعه‌ای که به دادگستری یکی از شهرستان‌ها داشتم؛ دیدم که افراد ساکن در شهرستان مذکور در سنین پایین ازدواج می‌کنند.

کاظمی با بیان اینکه یکی از مشکلات ناشی از ازدواج زودرس مسئله مرتبط با تحصیل است، گفت: در اصل ۳۰ قانون اساسی بحث آموزش و پرورش و تحصیلات تا مقطع متوسطه الزامی است، این در حالی است که دختر ۱۲، ۱۳ ساله متاهل نمی‌تواند؛ ادامه تحصیل دهد.

وی عنوان کرد: در پرونده‌ای شاهد بودم؛ دختر وپسری که در سن پایین ازدواج کرده بودند بر سر ادامه تحصیل زوجه دچار اختلاف شده و درخواست طلاق داده بودند. دختر در ۱۳ سالگی ازدواج کرده بود و به دلیل علاقه به ادامه تحصیل و مخالفت شوهر در ۱۴ سالگی قصد طلاق داشت که این موضوع نوعی آسیب اجتماعی است.

وی ادامه داد: به عنوان مثال آمار نشان می‌دهد؛ دختری که با مسائل بارداری و زایمان و مسائل ناشی از این موارد روبرو می‌شود؛ مشکلات سلامت روحی و جسمی در وی تشدید می‌شود. همچنین این زنان با مشکلات حقوقی بیشتری مواجه می‌شوند.

شرایط بغرنج حقوقی زنان کم‌سن متاهل

کاظمی با تاکید براینکه تعداد دخترانی که در سنین پایین ازدواج می‌کنند؛ بیش از پسران است، اظهار کرد: یکی از مشکلات حقوقی این دختران آن است که بسیاری از آنان حکم رشد ندارند به عبارت دیگر این کودکان در ۱۳ سالگی ازدواج می‌کنند، در حالی که سن رشد در قانون ما ۱۸ سالگی است، لذا این زنان نمی‌توانند؛ مهریه و نفقه خود را دریافت کرده و در حساب پس‌اندازی بگذارند. آنها حتی توانایی افتتاح حساب در بانک را نیز ندارند، زیرا سن افتتاح حساب نیز ۱۸ سالگی است.

وی در خصوص وضعیت بغرنج حقوقی زنانی که در سنین پایین ازدواج می‌کنند، توضیح داد: این زنان که همسر و گاهی مادر هستند؛ نمی‌توانند مهریه و نفقه بگیرند. در برخی مواقع دختری که می‌خواهد اقدام به طلاق کند ابتدا حکم رشد می‌گیرد تا بتواند دادخواست داده و مهریه و نفقه خود را طلب کند، زیرا افراد زیر ۱۸ سال نمی‌توانند دادخواست مالی دهند و در نتیجه نمی‌توانند؛ مسائل مالی مربوط به ازدواج خود را پیگیری کنند.

این حقوقدان با بیان اینکه ازدواج زودرس مشکلاتی را برای نسل آینده نیز ایجاد می‌کند، اضافه کرد: نسلی که می‌خواهد؛ توسط والدین کم سن و سال تربیت شود به این دلیل که شخصیت والدین هنوز دوام و قوام نیافته است، ممکن است؛ نتوانند از تربیت مناسب بهره‌مند شوند، لذا والدین کم سن با مشکلات شدیدی برای تربیت فرزندان مواجه هستند.

کاظمی گفت: مسئله دیگر ناشی از رضایت در ازدواج است. براساس استانداردهای جهانی افراد باید در زمان ازدواج قادر به ابراز آزادانه رضایت خود باشند، این در حالی است که یک طفل ۱۳ ساله و یا کمتر نمی‌تواند رضایت خود را به طور آزادانه و کامل ابراز کند و این ازدواج نوعی اجبار تلقی می‌شود. همانطور که یک کودک ۱۳ ساله نمی‌تواند؛ اقدام به خرید و فروش کند.

مدیرکل امور اسناد و مترجمان قوه قضاییه با تصریح براینکه نیاز است؛ در بحث سن ازدواج تعدیل صورت گیرد، اظهار کرد: کنوانسیونی در خصوص تعیین سن ازدواج و رضایت زن و شوهر داریم که کشورهای اسلامی عمدتاً به آن نپوسته‌اند و آن را مغایر با قوانین اسلامی می‌دانند.

وی همچنین در خصوص این موضوع که آیا کمیته حقوق کودک سازمان ملل حق داشته؛ درخواست تغییر سن ازدواج در قوانین ایران را بدهد، عنوان کرد: کنوانسیون حقوق کودک که تحت نظارت این کمیته قرار دارد، برای ازدواج سنی را در نظر نگرفته و به طور کلی مقرر کرده که سن ازدواج باید متناسب با شان و شخصیت کودک باشد.

کاظمی با تاکید براینکه اخیراً کمیته حقوق کودک و کمیته منع تبعیض علیه زنان سند مشترکی را تصویب کرده‌اند که در آن بحث ازدواج زودهنگام را جزو مسائل خشونت علیه کودکان نام برده‌اند، اضافه کرد: باید گفت این تفسیر کمیته حقوق کودک است و لازم‌الاجرا نیست و به نظر می‌رسد این کمیته پای خود را از کنوانسیون فرا‌تر گذاشته است، زیرا این کمیته‌ها در حد کنوانسیون تحت نظارت خود حق اظهارنظر دارند و بر مبنای حقوق بین‌الملل این موضوع جای بحث دارد که آیا کمیته‌ها تا این حد می‌توانند؛ اظهارنظر کنند یا خیر.

سن ازدواج تمام اتباع ایرانی یکسان شود

این قاضی دادگستری با تاکید براینکه با توجه به مشکلات پیش‌تر گفته شده به نظر می‌رسد؛ ازدواج در سن پایین یک آسیب اجتماعی است، خاطرنشان کرد: بیشتر این ازدواج‌ها به صورت غیررسمی انجام شده و مشکلاتی ایجاد می‌کنند که نیاز به بررسی و حل و فصل دارد.

وی اضافه کرد: معتقدم در این مورد خاص باید سن ازدواج را در خصوص تمام اتباع ایرانی یکسان کرد، زیرا امروز این موضوع تنها مربوط به احوال شخصیه محسوب نمی‌شود، بلکه موضوعی عمومی و دولتی است و باید سن ازدواج یکسانی برای تمامی دختران و پسران ایرانی در همه ادیان و مذاهب تعریف شود.

این حقوقدان با بیان اینکه در اسناد بین‌المللی نیز مقرر شده که در شرایط استثنایی یک مقام دولتی یا قضایی می‌تواند؛ اجازه‌های خاص صادر کند، ادامه داد: لذا باید به محاکم خانواده اجازه دهیم به افراد در سنین ۱۰ تا ۱۸ سالگی در صورت احراز مصلحت اجازه ازدواج دهند. که به نظر من پایان سن تحصیلات ابتدایی برای تعیین حداقل سن ازدواج و سن ۱۸ سالگی نیز برای سن ازدواج مناسب است.

در بحث سن ازدواج ضمانت اجرا اعمال نمی‌شود

وی در خصوص ضمانت اجرای قوانین برای برخورد با عاقدینی که بدون حکم دادگاه اقدام به جاری کردن خطبه عقد می‌کنند، گفت: مسئله‌ای که وجود دارد؛ بحث دوگانگی بین قواعد مذهبی و قواعد قانونی است. گاهی اوقات می‌بینیم که فرد ازدواج می‌کند و مذهب اجازه این کار را می‌دهد ولی قانون چنین اجازه‌ای نمی‌دهد و این فرد وقتی به دادگاه می‌آید، دچار مشکل است، زیرا از یک طرف می‌داند که ازدواج وی به لحاظ مذهبی بلااشکال بوده و از طرف دیگر نمی‌داند که این ازدواج به لحاظ قانونی ممنوع است که این دوگانگی مشکل‌ساز است.

این قاضی دادگستری با تاکید براهمیت توجه به ضمانت اجرا که در برخی موارد اعمال می‌شود و در برخی مواقع هم اعمال نمی‌شود، اظهار کرد: عمدتاً در بحث سن ازدواج ضمانت اجرایی خاصی اعمال نمی‌شود. هرچند ضمانت اجرا وجود دارد و باید با عاقد و افراد درگیر در چنین ازدواج‌هایی مقابله کرد، اما این موضوع به صورت جدی انجام نمی‌شود.

کاظمی تصریح کرد: اگر به جای کار کردن در خصوص ضمانت اجرا در ارتباط با مشاوره‌های پیش از ازدواج فعالیت کنیم، بسیاری از افراد با آگاه شدن از مشکلات ناشی از ازدواج زودرس از این کار منصرف می‌شوند، لذا کار فرهنگی در این خصوص بسیار مهم است و باید به مردم آگاهی‌رسانی شود.

وی اضافه کرد: وقتی بهزیستی یکی از شهرهای اطراف تهران با یک میلیون نفر جمعیت تنها دو، سه پرسنل دارد که در دفتری اجاره‌ای کار می‌کنند، چگونه می‌توان انتظار داشت که این جمعیت مشاوره لازم را ببینند. بنابراین نباید مدام با ابزار کیفری سراغ مردم برویم و آن‌ها را بترسانیم. با فرهنگ‌سازی مناسب نیاز به ابزار کیفری نیست.

این حقوقدان با بیان اینکه ۹۸ درصد از والدین فرزندان خود را دوست دارند و به سرنوشت آنان علاقه‌مند هستند، گفت: برای دو درصد باقی مانده و افرادی که به رغم اطلاع و آگاهی و با سوءنیت اقدام به تزویج کودکان در سن پایین می‌کنند؛ ضمانت اجرایی کیفری ضروری است.

 

با خواستگار در چه زمینه‌هایی صحبت کنیم؟

در ملاقات های اولیه، باید بلد باشید زمان را مدیریت کنید و معاشرت را به سمتی پیش ببرید که به بهترین نتیجه و بیشترین شناخت برسید.

به نقل از بیتوته، تعارفات مرسوم، برای ابتدای آشنایی بد نیست اما اگر طوری پیش برود که در آن حاشیه پردازی رخ دهد، خطرناک است. نکاتی که به سرعت باید چک کرد عبارتند از:

میزان هوش شخصی فرد و شباهتش به خودتان: از سرعت صحبت کردن، دایره لغات مورد استفاده در گفتگو، میزان درک طرف از طنز و کاریکاتور، معلومات عمومی و تخصصی می توان به هوش فرد پی برد.

میزان هوش عاطفی: خیلی مهم است که ببینید آیا فرد عواطف خود را نشان می دهد؟ چگونه نشان می دهد؟ در عصبانیت چه می کند؟ حسادت هایش را در خودش می ریزد یا بروز می دهد؟ اهل تلافی هست یا نه؟ بداخلاقی هایش ناشی از انتقام گیری است یا فاصله می گیرد تا عصبانیتش را کنترل کند؟

توقعات زناشویی: مهم است که دلیل انتخاب شدنتان حتی در همین حد خواستگاری را بدانید. اگر آقا هستید نیز باید بدانید چرا طرفتان فکر می کند شما ممکن است به دردش بخورید. اینطوری انتظارات هم را خواهید فهمید.

روابط خانوادگی: مثلا بگویید رابطه پدر مادر من اینطوری است، اگر ممکن است درباره پدر مادرخودتان و رابطه شان توضیح دهید. رابطه من با پدرم/ با مادر/ با برادر بزرگم/ با خواهر کوچکم/ با دامادمان و ... اینطوری است. ممکن است شما هم توضیح بدهید؟ در خانواده ما فلان طلاق به این علت رخ داده است، نظر شما چیست و آیا موردی شبیه این در خانواده تان دارید؟ من خیلی به والدینم وابستگی شخصی ندارم هر چند خیلی دوستشان دارم شما چی؟ در زمانی که این سوالات را می پرسید به زبان بدن طرف دقت کنید و ژست های او را حین توضیح درباره خاطراتش چک کنید. از کودکی خود بگویید و بگذارید او نیز بگوید.

رویاهای مشترک: خیلی مهم است که دونفر رویاهای دو نفره داشته باشند و رویاهای فردی شان در یک راستا باشد. بگذارید طرف مقابلتان از رویاهایش بگوید تا هم ارتفاع خواسته ها و آرزوهای او را بسنجید هم نسبت خود را با آینده او ببینید.

روابط قبلی: احتمالا این بحث یکی از چالش های بزرگ است. حقیقت این است که وقتی آشنایی از یک حد ابتدایی گذشت و فکر کردید طرف کفایت های ابتدایی را دارد، لازم است بدانید سابقه عاطفی طرف چی بوده؟ آیا عشق های بزرگ را تجربه کرده است؟ آیا متعاقب آن عشق های خاص، هیجان ها یا ناکامی هایی را دیده است؟ از دست دادن ها یا خیانت دیدن ها چه تاثیری روی امروز او گذاشته است؟ آیا هنوز می ترسد که شریک عاطفی اش را از دست بدهد در این صورت خیلی به شما سرویس می دهد یا خیلی گیر می دهد؟ آیا زمان کافی از ارتباط قبلی و خواستگاری و نامزدی قبلی گذشته است؟ نکند از روی چشم و همچشمی سراغ شما آمده است؟

سلیقه فیزیکی: وقتی بر اساس آمارهای رسمی، 60% طلاق های کشور ما ناشی از مسائل جنسی است، پس خیلی مهم است که دقیقا در خود جستجو کنید که هم طرف برایتان مطلوبیت جنسی داشته باشد هم شما برای او. گفتگو در این زمینه آسان نیست و وقتی رابطه تا حدی پیش رفت، لازم است به این موضوع بپردازید.

دیدار با خانواده طرف مقابل: بعد از این ها، در جلسات بعدی لازم است اطلاعات بیشتری در باره خانواده طرف مقابل به دست آورید. خانواده او را ببینید و معاشرت ها را چک کنید. برخوردشان را با عروس ها و دامادهای دیگر خانواده ببینید. حدس بزنید چالش بعدی شما اگر وارد این خانواده بشوید چیست؟ تا جای ممکن شنونده باشید تا هم احترام جلب کنید هم درست ریزه کاری ها را تشخیص دهید. پر واضح است که متقابلا باید خانواده خود را نیز در این شرایط قرار دهید.

دست به جیبی: در بیرون رفتن ها و خرج کردن ها و کادو گرفتن ها نیز دقت کنید که آیا مثلا آقا اجازه می دهد، گاهی شما نیز خرج کنید؟ آیا خانم نگران است اگر کادوی شما گران باشد او نیز مقابله به مثل کند؟ معنیش این است که خانم خیلی حسابگرانه و وسواسی، می ترسد مدیون شما بشود.

وضعیت اعتقادی: نوع دینداری طرف و شباهتش به خود را نیز چک کنید. اگر دین داری فرد مبتنی بر رساله فقهی است، چک کنید که نظرش درباره حجاب و میزان حجاب، طرز ادای فرایض چگونه است؟ سواد دینی او را نیز چک کنید و البته خیلی غیر مستقیم. در ضمن حدس بزنید آیا این نحوه دینداری در 15 سال آینده تغییر می کند؟ طرف چقدر ثبات دارد؟ چقدر اهل تحقیق است؟ متعصب است یا متفکر؟

شبکه ارتباطات: سرگرمی ها، مطالعات، سلیقه فیلم، ورزش، مهارت های دیگر نظیر جک گفتن، ساز زدن، نقاشی را نیز ببینید. دوستان او را ببینید و دوستان خود را نیز به او نشان دهید تا با اتمسفر معاشرتی طرف آشنا شوید. در ضمن ببینید آیا طرف با دیدن دوستان شما واکنش نامناسب نشان دهد؟ سعی نمی کند، زیراب آنها را بزند؟ چقدر حسادت می کند؟ اگر آدم دهن بینی هستید که نظر دوستانتان مهم است ببینید در برابر انتقادات آنها پس از دیدار مشترک چه جواب هایی دارید؟ در برابر نکات مهمی که اشاره می کنند آیا متعصبانه دفاع می کنید یا بی تردید قبول می کنید؟

این اشتباهات را مرتکب نشوید

این اشتباه ها باعث می شود خودمان را درگیر رابطه ای پرخطر کنیم اما توجه به برخی نکته ها در دوران آشنایی بسیار کمک کننده است:

از ارزش ها و باورهایتان چشم پوشی نکنید. یعنی فورا نخواهید خودتان را همرنگ طرف مقابل کنید. مثلا اگر می بینید مهمانی های آنچنانی می رود و روابطی دارد که نمی پسندید، به اجبار آنها را نپذیرید.

از علایقتان دست برندارید؛ اگر وقتی با کسی آشنا می شوید، خود را غرق پرداختن به علاقه مندی های او کنید، بی شک آسیب خواهید دید. حتی برخی افراد در این دوره به خاطر طرف مقابل رابطه خود را با دوستان و خانواده شان کمرنگ می کنند و تمام وقت خود را در اختیار او قرار می دهند که این کار هم اشتباه است.

نکته مهم دیگر این است که خیلی ها در دوران آشنایی تفاوت های زیادی بین خود و طرف مقابل مشاهده می کنند ولی با این تصور که می توانند او را با عشق و علاقه و توجه تغییر دهند، به روابط خود ادامه می دهند. خیلی از خانم ها مرتکب این اشتباه شایع می شوند اما شخصیت شکل گرفته آدم ها، خیلی قابل تغییر نیست و فقط قابل تعدیل است. پس وقتی به قصد ازدواج رابطه آشنایی را با کسی شروع می کنید، واقع بین باشید و آشنایی خود را با کسی ادامه دهید که به اصول شما نزدیک باشد.

در این دوران هرگز خود را بیش از حد درگیر رابطه عاطفی نکنید. وقتی احساس بر منطق غلبه می کند، احتمال بروز مشکلات زیاد خواهد شد. یعنی ابتدا باید عقل بر احساس حاکم باشد و بعد همسویی عقل و احساس.

برای سرد نشدن روابط زناشویی چه باید کرد؟!

احساس می کنم کسی این بین اشتباه کرده است که زندگی مان مثل دوران مجردی شده است.

به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، برای خرید عروسی کلی ذوق و شوق دارند. از جهیزیه عروس تا چیدمان آن در خانه ای که قرار است با هم زیر یک سقف رفتنش را تجربه کنند.همه چیز از همان روز اول شروع می شود که پیوندشان رسمی می شود و زندگی مشترک خود را آغاز می کنند. حالا دیگر خبری از پسر دردانه مادر و دختر چراغ خانه پدر نیست. آن ها ضمیر من را بر ما جایگزین کردند و می گویند ما مسئولیت یک زندگی را به دوش گرفته ایم.

دختری که دیروز تا دم ظهر می خوابید و بی هیچ دغدغه ای روز را شب می کرد، امروز با صدای گریه نوزادش بر می خیزد و روز خود را در تلاش برای افراد خانواده شب می کند. پسری که بزرگترین دغدغه او گذراندن اوقات فراقت با دوستان نزدیک خود بوده است، حالا بار و مسئولیت یک خانواده بر گردنش می باشد و اگر دست نجنبد، این (ما) که امروز از آن دم می زند، فردا روزی به همان (من) قدیم تبدیل می شود.

آیا درست ازدواج کرده ایم؟

گاهی زندگی درست به همان شکل که می خواهیم پیش نمی رود و زن و شوهری که روزی مسئولیت یک زندگی را تقبل کرده بودند، عهد شکنی می کنند. آن طور که گویی هنوز هم در حال و هوای دوران مجردی سیر می کنند. در چنین مواقعی باید از خود پرسید که آیا در انتخابمان درست عمل کرده ایم؟

اگر جواب مثبت بود به احتمال زیاد شرایط  نا به سامان پایدار نیست و با رعایت یکسری اصول بر طرف می شود. ولی اگر بعد از پاسخ به این سوال دچار تردید شدیم، به طور حتم اقدامات قبل از ازدواج را درست انجام نداده ایم و طرف مقابل خود را به خوبی نشناخته ایم.

محمد تکلو ، از دیدگاه روانشناسی می گوید: یک ازدواج خوب و صحیح نباید تحت تاثیر فشار های فردی، اجتماعی، خانوادگی صورت بگیرد. در واقع شخصی که ترس دیر شدن ازدواجش را دارد یا بر اساس مقایسه خود با هم سالان و دوستانش که ازدواج کرده اند تصمیم به آغاز زندگی مشترک می گیرد، به یکی از عوامل ازدواج های نادرست تن داده است. هر فردی زندگی خودش را دارد و شرایط زندگی افراد متفاوت است. مطمئن باشید در آینده ای نه چندان دور این چشم و هم چشمی ها زمینه ساز اختلافات زناشویی می شود و در دراز مدت عوارض و پیامد های منفی به جا می گذارد.

خلوت کردن و بازگشتن به دوران مجردی

دختر و پسر باید برای داشتن یک زندگی سالم و خوب، قبل از ازدواج یعنی در دوران نامزدی به دور از احساسات و با عقل، یکدیگر را ارزیابی کنند و بعد نیز زندگی خود را با عشق شروع کنند. در حقیقت هر چقدر هم میان زن و شوهر صمیمیت و عشق و علاقه وجود داشته باشد، باز هم در بعضی مواقع نیاز دارند تا با خودشان خلوتی داشته باشند.

مریم، 25 ساله، می گوید: حدود 4 سال از ازدواج من و همسرم می گذرد. اوایل زندگی آرام و گرمی داشتیم به طوری که بیشتر اوقاتمان را با هم سپری می کردیم. و از این بابت نیز احساس رضایت داشتیم. تصمیم گرفتم سفر یک روزه ای را با دوستان دوران دانشجویی ام داشته باشم اما با مخالفت همسرم رو به رو شدم.

تکلو می گوید: یک زندگی یکنواخت و بدون هدف و جهت و تنوع انسان را از پا در می آورد. اگر در زندگی یکی از طرفین به شدت کنترل گر بود، باید بداند که کنترل کردن کار بسیار بیهوده ای است و اگر فردی بخواهد کار خطایی را به دور از چشم شما انجام دهد، به هر نحوی این کار را می کند. باید بررسی شود تا اگر مشکلی است آن مشکل حل شود. انسان ها هر چند وقت یک بار نیاز به خلوت کردن با خود دارند، منتهی این خلوت ها باید مرز داشته باشد و در چارچوب خاصی باشد.

 به طور مثال شخصی که می خواهد بخشی از اوقات خود را با دوستانش سپری کند باید به سلامت روانی مکان و فضا اطمینان پیدا کند تا با شان و منزلت یک فرد متاهل سازگار باشد. اگر این دوستان که قرار است با آن ها وقت بگذرانیم متاهل باشند خیلی بهتر است و اگر هم مجرد بودند در صورتی که شرایط عادی و مورد قبول باشد مانعی ندارد. ملاک اصلی یک رابطه اطمینان و اعتماد است. زنی که به شوهرش اعتماد داشته باشد و یا شوهری که به همسر خود اطمینان دهد و او را در جریان هر موضوعی قرار دهد در مواجه با چنین شرایطی مشکلی ندارند.

دلیل بی وفایی و عهد شکنی

زندگی زن و شوهری که روزی بسیار دلچسب و دوست داشتنی بوده است به بن بست می خورد و آن ها فقط به یک هم خانه برای هم تبدیل می شوند. در این بین تعهدات بسته شده چه می شود؟ به طور حتم یا مشکلی از پیش بوده است که ما نمی دانستیم و یا مشکل به وجود آمده است که باید مقابلش ایستاد.

امید، 38 ساله، می گوید: من همسرم را به شدت دوست داشتم و در اصل ازدواجمان با عشق شروع شد. عشق میان من و همسرم همچنان پا بر جا است ولی کمی کم رنگ تر از قبل شده است.

صبح ها تا عصر در محل کار هستم و عصر تا شب را در اضافه کاری برای رفاه خانواده به سر می برم. همسرم نیز مشغولات خود را دارد و ما همدیگر را کمتر می بینیم. این روزها زندگی مان به هیچ وجه مشترک نیست و هر کس سرش در لاک خودش است. با این که رابطه عاطفی خوبی داریم ولی هر کدام مشغول به کار های خودمان هستیم. احساس می کنم کسی این بین اشتباه کرده است که زندگی مان مثل دوران مجردی شده است.

تکلو می گوید: در این جا مرد های خود شیفته را مثال می زنیم، آن ها به طور ذاتی انسان های متعهدی نیستند و اختلافات روانی آن ها نیز درست شدنی نمی باشد مگر آن که تحت درمان های جدی قرار بگیرند. در کل یک زندگی زناشویی که به بی وفایی زن و مرد کشیده می شود دلایل عمده ای دارد. بعضی ها مفهوم عشق را نمی دانند و بی دلیل یک فرد را دوست دارند. از این طریق وارد یک زندگی شدن اشتباه محض است، چون ما را در تصمیم گیری گمراه می کند. ندانستن شناخت کافی از طرف مقابل در دوران پیش از ازدواج حدود 80 درصد از این مشکلات را در بر می گیرد. در درجه اول باید فاکتور هایی مثل ثبات روانی، دروغگویی، متعهد بودن یا نبودن یک فرد را بسنجیم. ملال و خستگی که می تواند ناشی از افسردگی، نزاع در زندگی و ... باشد فرد را وادار می کند که از همسرش دوری کند و اوقات خود را به شکل دیگری سپری کند.

زندگی مشترک را احیا کنید

جک لندن گفته است، " درست ترین عملکرد انسان زندگی کردن است، نه وجود داشتن." هرگز نباید اجازه دهیم زندگی هر طور که می خواهد پیش برود، ما هستیم که به زندگی ریتم و روال می دهیم. برای آن که رابطه زناشویی سرد نشود و یا به اصطلاح به دوران مجردی خود باز نگردد، سعی کنید مثل روز های اول ازدواج، رابطه تان را گرم نگه دارید. به طور مثال تیپ زدن، پوشیدن لباس های متنوع یا دادن پیام های عاشقانه و از این دست کار ها که امروز آن را لوس بازی خطاب می کنید. برای این که یک رابطه گرمای خود را حفظ کند به همین کنار هم بودن ها و لوس بازی ها نیاز دارد.

تکلو می گوید: هیجان و سرگرمی، برآورده کردن نیاز های طرفین در زندگی زناشویی مثل سفر رفتن، خرید کردن، حتی صحبت کردن با یکدیگر می تواند از عواملی باشد که نبودشان منجر به تضعیف رابطه می شود. در پایان سبب می شود تا هر کدام از همسران برای خودشان زندگی کنند و به نحوی دیگر نیاز خود را بر طرف سازند.

همچنین غرق شدن در مشغله های روزمره می تواند یکی دیگر از این عوامل باشد. باید در زندگی زناشویی بین کار و زندگی حد تعادل را رعایت کرد و نگذاشت پرکاری باعث دوری و فاصله میان ما و همسرمان شود، که همین دوری یک روز باعث تبدیل تاهل به تجرد می شود.

دوباره ازدواج کنید

این را یه یاد داشته باشید یکنواخت شدن زندگی باعث سردی روابط زوجین می شود، سرد شدن روابط نیز دوری و فاصله را یه بار می اورد و سرانجام این فاصله ها باعث می شود که برای عوض کردن حال و هوای زندگی تان به سمت شخصی غیر از همسر بروید. باید از ابتدا با یکنواخت شدن زندگی مقابله کنیم و نگذاریم هرکسی به طور مجزا برای خودش زندگی کند. زن و مرد در زندگی زناشویی با هم زندگی می کنند پس تمام کار هایشان نیز باید به هم گره بخورد. به عنوان مثال با احترام گذاشتن و یک تشکر ساده می توانید همسرتان را متوجه خود کنید. برای کار های ریز و کوچک از او تشکر کنید، مثل خرید کردن، کمک در انجام کار های منزل، بعد از غذا خوردن همانند روز های اول ازدواج از دستپخت او تعریف و تشکر کنید، گویی بار اول است که غذایش به این خوشمزگی شده است. فردی که زندگی خود را دوست داشته باشد برای جلوگیری از لطمه های وارده به رابطه اش هیچ تلاشی را دریغ نمی کند. آیا زندگی تان برای شما با ارزش نیست؟

شرایط مهر، مدت، نفقه و اذن پدر در ازدواج موقت

«...أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِکُمْ مُحْصِنینَ غَیْرَ مُسافِحینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَةً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَریضَةِ.» و غیر این‌ها برای شما حلال شده که با اموال خود به ازدواج بطلبید؛ درحالی‌که خوددار از گناه و دور از زنا باشید، و با هر زنی از آنان که ازدواج موقت کردید، مهر او را به عنوان واجب (مالی) بپردازید، و بر شما گناهی نیست پس از تعیین مهر واجب در آن‌چه بدان توافق نمایید (سوره نساء، آیه24).

به گزارش مهرخانه، یکی از پربحث‌ترین موارد مطرح‌شده در دین اسلام، مسئله ازدواج موقت و صیغه است؛ امری که بزرگ‌ترین تفاوت میان شیعه و سنی بوده و از حلال‌هایی است که اسلام بر آن تأکید دارد.

نگاهی به استفتائات و ریزموضوعات مرتبط با این امر، تا حدودی به روشن‌ترشدن این مباحث کمک خواهد کرد.

حکم ازدواج موقت

سؤال: ازدواج موقت از نظر اسلام چه حکمی دارد؟

پاسخ: فقها به اجماع معتقد به حلال‌بودن ازدواج موقت هستند. چنان‌چه آیت‌الله صافی‌گلپایگانی می‌فرمایند: «ازدواج موقت براى کسى منعى ندارد.» و آیت‌الله بهجت نیز فرموده‌اند: «جایز، بلکه مستحب است.»

سؤال: ازدواج موقت چه شرایطى دارد؟

پاسخ: در ازدواج موقت یک‌سری اصول و شرایط و جود دارد؛ آیت‌الله بهجت در پاسخ به این سؤال می‌فرمایند: «باید در ازدواج موقت مهر و مدت معین شود و بنابر احتیاط با اجازه پدر دختر، صیغه صحیح خوانده شود.»

شرایط ازدواج موقت

الف- مهریه

سؤال: آیا مرد می‌تواند مهریه را در ازدواج موقت، از موارد غیرمالی مانند صلوات قرار دهد؟

پاسخ: آیت‌الله حسینی‌شاهرودی می‌فرمایند: «لازم است که مهر مالیت داشته باشد.»

ب- مدت نکاح

سؤال: کم‌ترین و بیشترین زمان ازدواج موقت چه‌قدر است؟

پاسخ: آیت‌الله بهجت معتقدند: «مقدار، منوط به رضایت طرفین است و فرقى بین این‌که زمان آن بلند یا کوتاه باشد نیست؛ پس در طرف طول زمانى که مظنون است، عدم بقا تا آن زمان تا به سفاهت نرسد، و در طرف کوتاهى، به لحظه معین با قابلیت استمتاع؛ اگرچه به غیرجماع باشد در آن زمان کافى است.» و آیت‌الله فاضل‌لنکرانی در مورد عقد موقت 99 ساله می‌فرمایند: «صحیح است و حکم عقد دایم را پیدا نمى‌کند؛ چون ممکن است مدت را ببخشند.»

ج- نامشخص‌بودن مهریه و مدت

سؤال: عقد موقتى واقع شده است که به جهت جهل به مسئله یا فراموشى، مدت و مهر را مشخص نکرده‌اند و جماع واقع شده است، حکم قضیه چیست؟

پاسخ: آیت‌الله بهجت در این زمینه می‌فرمایند: «حکم زنا را ندارد و اگر قصد مطلق نکاح را داشته‌اند، منقلب به عقد دایم و مهرالمثل می‌شود.»

سؤال: اگر در عقد موقت تعیین مدت زمان فراموش شود، اما منظور عقد موقت باشد، چاره چیست؟

پاسخ: آیت‌الله جوادی‌آملی می‌فرمایند: «در صورت فراموش‌شدن مدت، ظاهراً عقد باطل خواهد بود.» آیت‌الله وحیدخراسانی نیز در همین راستا معتقدند: «درصورتی‌که فراموش کرده‌اند مقدار زمان عقد موقت را در عقد ذکر کنند، عقد موقت باطل است و تبدیل به عقد دایم نمی‌شود.»

 سؤال: اگر در عقد متعه، مدت ذکر شود، ولى مجهول باشد؛ مثل بازگشت فلان مسافر از سفر، آیا متعه باطل است یا به دایم منقلب می‌شود؟

پاسخ: آیت‌الله بهجت در پاسخ می‌فرمایند: «ظاهراً متعه باطل است.»

د- نفقه

سؤال: آیا در ازدواج موقت نفقه زن بر مرد واجب است؟

پاسخ: آیت‌الله بهجت به صراحت می‌فرمایند: «خیر، واجب نیست.» و آیت‌الله وحیدخراسانی توضیح می‌دهند: «نفقه زوجه‌ای که به عقد موقت مردی درآمده است، بر آن مرد واجب نیست؛ مگر این‌که در هنگام عقد موقت شرط کرده باشد که نفقه او را مرد بدهد یا این‌که در ضمن عقدی که لازم است (یعنی نمی‌شود آن را به هم زد؛ مگر با رضایت طرفین یا داشتن حق فسخ، مثل صلح و اجاره)، یا عقدی که جایز است (یعنی می‌توان آن را فسخ نموده و به هم زد؛ مثل عقد شرکت، وکالت و مضاربه و ودیعه)، مادامی که این عقد جایز، باقی باشد، چنین شرطی کرده باشد.»

هـ- فرزند ازدواج موقت

سؤال: فرزندى که از ازدواج موقت متولد می‌شود، مربوط به پدر است یا مادر؟؛ مسئولیت او با کیست؟

پاسخ: آیت‌الله بهجت می‌فرمایند: «مربوط به هر دو است.»

اذن همسر دایم برای ازدواج مجدد موقت

سؤال: آیا مرد با داشتن همسر دایم، می‌تواند ازدواج موقت کند؟ رضایت و اجازه همسر دایمی او چه نقشى دارد؟

پاسخ: فقها در این زمینه نیازی به اذن همسر اول نمی‌بینند. آیت‌الله بهجت در پاسخ می‌فرمایند: «می‌تواند و نیازى به اجازه همسر دایمی ندارد.» آیت‌الله سیستانی نیز می‌فرمایند: «اجازه همسر لازم نیست.» آیت‌الله مکارم‌شیرازی، علی‌رغم این‌که اجازه همسر اول را لازم نمی‌دانند، ولی در ادامه به قیدی اخلاقی اشاره کرده و می‌فرمایند: «اشکالى ندارد، لکن فقط در صورت ضرورت، این کار را بکند.» آیت‌الله سبحانی نیز اذن همسر اول را لازم نمی‌دانند، اما به قید خاصی اشاره داشته و می‌فرمایند: «شرط نیست؛ مگر عقد همسر اول با آن شرط خوانده شود.»

سؤال: طبق بند 12 عقدنامه مبنى بر ممنوعیت ازدواج زوج بدون اجازه زوجه، در صورت تخلف طبق نظر حاکم اقدام به صدور رأى طلاق مى‌نمایند؛ نظرتان راجع به ازدواج موقت با وجود چنین شرط چیست؟

پاسخ: آیت‌الله تبریزی در این موضوع معتقدند: «اگر ضمن عقد نکاح شرط شده که زوجه وکیل باشد از طرف زوج، تا در صورت ازدواج دوم زوج ولو به صورت موقت، خود را طلاق بدهد، زوجه مزبور می‌تواند در این صورت از ناحیه زوج خود را طلاق بدهد.»

اما آیت‌الله سبحانی در این رابطه می‌فرمایند: «هرگاه ازدواج موقت بعد از عقد به صورت طولانى باشد، ممکن است قانون شامل حال آن بشود و اما ازدواج موقت کم‌مدت، قانون از آن منصرف است و در هر حال وجود این نوع شرایط در عقدنامه‌ها، هرچند به ظاهر مشروع است، اما مشکلاتى دارد.»

اذن پدر برای عقد موقت دختر

سؤال: آیا در ازدواج موقت، اذن پدر شرط است یا خیر؟

پاسخ: نظر اغلب فقها دراین‌باره، مبنی بر احتیاط واجب است؛ حضرات آیات فاضل‌لنکرانی و وحیدخراسانی می‌فرمایند: «درصورتى‌که دختر باکره باشد، به احتیاط واجب اذن پدر لازم است.»

اما آیت‌الله تبریزی قید احتیاط را در ادامه توضیحاتشان بیان می‌فرمایند: «ازدواج با دختر باکره باید به اذن ولی او باشد و بنابر احتیاط واجب، فرقی بین ازدواج دایمی و موقت نیست.»

سؤال: آیا دختر و پسر مى‌توانند بدون اذن پدر دختر، به عقد موقت یکدیگر درآیند؟

پاسخ: آیت‌الله سیستانی به صراحت می‌فرمایند: «جایز نیست و عقد باطل است.»

سؤال: آیا ازدواج موقت با دختران باکره؛ درصورتی‌که ولی نداشته باشند، جایز است؟

پاسخ: امام خمینی (ره) می‌فرمایند: «ازدواج موقت با دختران باکره در صورت فقدان ولی (پدر، جد پدری)، با اذن خود دختر مانع ندارد.»

وضعیت خانواده از نگاه آمار ازدواج و طلاق

به گزارش افکارخبر،در طول دو دهه گذشته، تحولات نهاد خانواده ایرانی بی سابقه بوده است. مسائل و آسیب‌های جدیدی پیش روی این نهاد قرار گرفته و بر پیچیدگی‌های آن افزوده شده است. از این رو بررسی این تحولات و توصیف تغییرات آن برای تبیین‌ها و آسیب‌ شناسی‌های دقیق‌تر بعدی لازم و ضروری است. در گزارش حاضر، آخرین تغییرات نهاد خانواده در ۲۰ سال اخیر را با توجه به شاخص‌های گوناگون مرتبط با ازدواج و طلاق، با استفاده از اطلاعات و آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران و سازمان ثبت احوال کشور مورد توجه قرار داده‌ایم.

برای آسیب شناسی خانواده شاخص‌های زیادی وجود دارد، اما دقیق‌ترین آن‌ها آمارهای ازدواج و طلاق است که در این بخش به آن اشاره می‌شود. آخرین وضعیت ازدواج و طلاق در کشور در سرشماری‌ها منعکس شده است. هم‌چنین همه ساله سازمان ثبت احوال گزارش ازدواج و طلاق سال قبل را منتشر می کند.

در سال ۱۳۹۳ تعداد ۷۲۴ هزار و ۳۲۴ واقعه ازدواج در کشور به ثبت رسیده است. در این میان، استان‌های تهران، خراسان رضوی و خوزستان به ترتیب دارای بیشترین نرخ ازدواج ثبت شده و استان‌های سمنان، ایلام، کهگیلویه و بویراحمد به ترتیب دارای کمترین نرخ ازدواج ثبت شده هستند.

همچنین در سال ۱۳۹۳ تعداد ۱۶۳ هزار و ۵۶۹ واقعه طلاق در کشور به ثبت رسیده است. در این میان، استان‌های تهران، خراسان رضوی، اصفهان به ترتیب دارای بیشترین نرخ طلاق ثبت شده و استان‌های ایلام، خراسان جنوبی، کهگیلویه و بویراحمد به ترتیب دارای کمترین نرخ طلاق ثبت شده هستند.

نمودار زیر تغییرات نرخ ازدواج و طلاق را در ۲۰ سال گذشته (۹۳-۱۳۷۵) نشان می‌دهد:

 

- طی دو دهه اخیر اگرچه نرخ رشد ازدواج با تلاطم‌های فراوانی روبرو بوده است، اما تا سال ۱۳۸۹ از روند رو به رشد مثبت برخوردار بوده است. از سال ۸۹ این روند، نزولی شده و از سال ۹۱ شیب منفی آن شتاب بیشتری گرفته است. به نحوی که تعداد ۸۹۱ هزار واقعه ازدواج در سال ۸۹ به عدد ۷۲۴ هزار واقعه در سال ۹۳ کاهش یافته است.

- طی دو دهه اخیر نرخ رشد طلاق همواره مثبت بوده است و شیب نسبتا تندی را تجربه کرده است. به نحوی که تعداد ۳۷ هزار واقعه طلاق در سال ۷۵ به عدد ۱۶۳ هزار واقعه در سال ۹۳ (بیش از چهار برابر) افزایش یافته است.

- بر پایه اطلاعات سال ۱۳۹۳ می‌توان گفت؛ به طور میانگین در هر ساعت از شبانه روز؛ ۸۲.۶ مورد ازدواج و ۱۸.۶ مورد طلاق در کشور ثبت می‌شود. بدین ترتیب در هر سه دقیقه یک خانواده ایرانی از هم فرو می‌پاشد. این آمار در کنار آمار پنهان اختلافات و ناسازگاری‌های خانوادگی (طلاق‌ عاطفی)، زنگ خطر بحران تحکیم خانواده را سال‌هاست که به صدا درآورده است.

نسبت ازدواج به طلاق

ارائه آمار طلاق و ازدواج هر کدام به تنهایی لازم است، اما مساله‌ای که حائز اهمیت بیشتر و گویای ارزیابی دقیق‌تری است، نسبت ازدواج به طلاق است که از تقسیم تعداد ازدواج‌های ثبت شده بر تعداد طلاق‌های ثبت شده به دست می‌آید. بر اساس آمار و اطلاعات منتشر شده از طرف سازمان ثبت احوال کشور و مرکز آمار ایران؛ آخرین وضعیت نسبت ازدواج به طلاق در کشور بدین شرح است:

در ۹ ماهه سال ۱۳۹۴ نسبت ازدواج به طلاق در کل کشور رقم ۴.۳ است. بدین ترتیب؛ در ۹ ماهه سال ۱۳۹۴ به ازای هر ۴.۳ مورد ثبت ازدواج، یک طلاق به ثبت رسیده است. همچنین در میان استان‌های کشور؛ استان تهران (۲.۸) از کم‌ترین نسبت ازدواج به طلاق برخوردار بوده و استان‌های البرز و گیلان (۳.۱)، قم و مازندران (۳.۵) در رتبه‌های بعدی قرار دارند. استان سیستان و بلوچستان (۱۲.۲) نیز از بیشترین نسبت ازدواج به طلاق برخوردار است. نمودار زیر تغییرات نسبت ازدواج به طلاق در ۲۰ سال گذشته (سال ۱۳۷۵ الی ۱۳۹۴) را نشان می‌دهد:

 

- طی ۲۰ سال گذشته همواره نسبت ازدواج به طلاق سیر نزولی داشته است. در سال ۷۵ نسبت ازدواج به طلاق رقم ۱۲.۷ بوده؛ اما در سال ۹۴ این نسبت به رقم ۴.۳ رسیده است.

توزیع سنی زوجین در زمان ازدواج و طلاق

بر پایه اطلاعات و آمار ارائه شده توسط سازمان ثبت احوال کشور، در ۹ ماهه سال ۱۳۹۴؛

    بیشترین ازدواج برای مردان در گروه سنی ۲۹-۲۵ سال ثبت شده است (۳۶.۷ درصد از کل ازدواج‌ها)

    بیشترین ازدواج برای زنان در گروه سنی ۲۴-۲۰ سال ثبت شده است (۳۰ درصد از کل ازدواج‌ها)

    بیشترین ترکیب ازدواج؛ برای ترکیب سنی مردان ۲۴-۲۰ سال با زنان ۱۹-۱۵ سال ثبت شده است (۱۵ درصد از کل ازدواج‌ها)

    بیشترین طلاق برای مردان در گروه سنی ۲۹-۲۵ سال ثبت شده است (۲۴.۱ درصد از کل طلاق‌ها)

    بیشترین طلاق برای زنان در گروه سنی ۲۹-۲۵ سال ثبت شده است (۲۳ درصد از کل طلاق‌ها)

    بیشترین ترکیب طلاق؛ برای ترکیب سنی مردان ۳۴-۳۰ سال با زنان ۲۹-۲۵ سال ثبت شده است (۲۴ درصد از کل طلاق‌ها)

میانگین سن ازدواج

شاخص میانگین سن ازدواج از معدل گروه‌های سنی مختلف با توجه به فراوانی ازدواج صورت گرفته در آن‌ها به‌دست می‌آید. اطلاعات و آمار موجود نشان دهنده افزایش این شاخص در سال‌های اخیر است. این افزایش به ویژه برای زنان چشمگیر و قابل توجه بوده است. برخی از کارشناسان معتقدند؛ افزایش میانگین سن ازدواج در سال‌های اخیر نشان از گسترش پدیده «تأخیر ازدواج» است. تأخیر ازدواج به معنای ازدواج در سنین بالاتر از «سن مناسب ازدواج» است. سن مناسب ازدواج سن یا حدودی از سن است که جوانان یک جامعه به طور متوسط دارای حداقل شرایط جسمی، روحی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی برای ازدواج باشند.

در ۹ ماهه سال ۱۳۹۴ میانگین سن ازدواج در کل کشور برای مردان ۲۹ سال و برای زنان ۲۴ سال است. در حالی که این شاخص در سال ۱۳۷۵ (قریب ۲۰ سال پیش)؛ برای مردان ۲۵.۶ سال و برای زنان ۲۲.۴ سال بوده است. بدین ترتیب میانگین سن ازدواج مردان در ۲۰ سال گذشته، ۳.۴ سال و میانگین سن ازدواج زنان ۱.۶ سال افزایش داشته است. همچنین در میان استان‌های کشور؛ استان تهران با میانگین ۳۰.۱ سال برای سن ازدواج مردان و ۲۶ سال برای سن ازدواج زنان دارای بالاترین میانگین سن ازدواج در کشور است. این در حالی است که در بخش شمیرانات تهران این میانگین برای مردان ۳۲.۴ سال و برای زنان ۲۸.۹ سال است.

نمودار زیر تغییرات میانگین سن ازدواج در ۴۰ سال گذشته (سال ۱۳۵۵ الی ۱۳۹۴) را نشان می‌دهد:

افزایش میانگین سن ازدواج در سال‌های اخیر، لزوما به معنای تأخیر ازدواج نیست

در تحلیل افزایش میانگین سن ازدواج و ارتباط آن با پدیده تأخیر ازدواج باید گفت؛ افزایش میانگین سن ازدواج در سال‌های اخیر، لزوما به معنای تأخیر ازدواج نیست. چراکه تغییرات در ساختار جمعیت جوان کشور تاثیرات زیادی بر آمار میانگین سن ازدواج داشته است. به بیان دیگر؛ تغییرات ساختار سنی جمعیت را می‌توان علت کاهش نرخ ازدواج در کشور و افزایش آمار مربوط به میانگین سن ازدواج دانست. داده‌های مربوط به سازمان ثبت احوال کشور کاهش ۴ درصدی سهم جمعیت جوان کشور (۱۵ تا ۲۹ سال) را در سال‌های ۹۰-۱۳۸۵ نشان می‌دهد. بر اساس دو سرشماری انجام شده در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰، جمعیت جوان کشور از ۳۵.۴ درصد کل جمعیت به ۳۱.۵ درصد کاهش یافته است. باید توجه داشت؛ گروه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال (سنین جوانی)، گروه سنی است که بالاترین و بیشترین تراکم جمعیت شناختی را دارد. بدین معنی که بیشتر وقایع و رفتارهای جمعیتی در طول سال‌های دوره جوانی رخ می‌دهد. در این سنین بیشترین تغییرات و گذارهای زندگی رخ می‌دهد. از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۸۵ تعداد جوانان با سرعت قابل توجهی افزایش یافته و از ۸.۵ میلیون (۲۵ درصد کل جمعیت) به ۲۵ میلیون نفر (۳۵.۴ درصد کل جمعیت) رسیده است. از سال ۱۳۸۵ به بعد از تعداد جوانان کشور به تدریج کاسته شده و در سال ۱۳۹۰ تعداد آن‌ها به ۲۳.۷ میلیون نفر (۳۱.۵ درصد کل جمعیت) رسیده است. پیش‌بینی می‌شود که در آینده نیز این روند بطئی کاهش تداوم داشته باشد. این تغییرات در ساختار جمعیتی، اثرات زیادی بر آمار مربوط به نرخ ازدواج و میانگین سن ازدواج گذاشته است. تایید این ادعا آن‌جاست که ما هرچه به سمت ساختارهای جمعیتی مسن‌تر حرکت می‌کنیم (برای نمونه بخش شمیرانات شهر تهران)، میانگین سنی ازدواج افزایش می‌یابد.

دوام زندگی (طول مدت ازدواج)

شاخص طول مدت زندگی بیانگر میزان فراوانی طلاق‌های ثبت شده به حسب طول مدت زندگی مشترک است. به عبارت ساده‌تر این شاخص نشان می‌دهد چه میزان از طلاق‌های ثبت شده مربوط به خانواده‌هایی است که کمتر از یک سال یا دو سال و بیشتر، از تشکیل زندگی مشترک آن‌ها می‌گذرد. آن چیزی که برای ما در اینجا اهمیت دارد، درصد طلاق‌هایی است که مربوط به خانواده‌های کمتر از ۴ سال است. کارشناسان معتقدند؛ ۴ سال ابتدایی زندگی مشترک، نقش مهمی در استحکام و دوام آن دارد. علاوه بر این؛ گونه شناسی طلاق‌ها نشان از تفاوت علت طلاق‌ها در خانواده‌های نوپا (کمتر از ۴ سال) از سایر طلاق‌ها دارد.

بر پایه اطلاعات منتشر شده از طرف سازمان ثبت احوال کشور، در ۹ ماهه سال ۱۳۹۴؛ ۳۹.۸ درصد از کل طلاق‌های ثبت شده در مناطق شهری مربوط به خانواده‌هایی است که کمتر از ۴ سال از شروع زندگی مشترک‌شان گذشته است. این شاخص در مناطق روستایی کشور؛ ۴۹.۴ درصد از کل طلاق‌های ثبت شده است.

توصیف دقیق شاخص دوام زندگی با توجه به تغییرات این شاخص در طی گذر زمان ممکن می‌شود. نمودار زیر، تغییرات درصد طلاق‌های ثبت شده در ۴ سال اول زندگی مشترک را طی ۱۰ سال اخیر (۹۴- ۱۳۸۴) به تفکیک مناطق شهری و مناطق روستای کشور و شهر تهران نشان می‌دهد:

طی ۱۰ سال گذشته همواره درصد طلاق‌های ثبت شده در خانواده‌های نوپا (زیر ۴ سال) رو به کاهش بوده است. این مطلب با توجه به این که همواره شاخص مذکور در مناطق شهری نسبت به مناطق روستایی و در شهر تهران نسبت به سایر نقاط کشور از درصد کمتری برخوردار بوده است، می‌تواند معنادار باشد. بدین ترتیب می‌توان گفت؛ هرچه در طی زمان بر میزان آگاهی عمومی مردم و جوانان در زمینه ازدواج افزوده شده است، آسیب‌ها و عواملی که می‌تواند در فروپاشی زندگی در سال‌های آغازین آن موثر باشد، کاهش یافته است. طبیعی است مردم در مناطق شهری به نسبت مناطق روستایی و در شهر تهران به نسبت سایر نقاط کشور، از سطح گاهی و مهارت‌های بیشتری در زمینه ازدواج و زندگی مشترک برخوردار هستند. البته میزان دسترسی به مراکز تخصصی مشاوره خانواده در مناطق شهری و به ویژه شهر تهران را نباید از نظر دور داشت.

با چه افرادی ازدواج نکنیم

محمدرضا نظامی روانشناس خانواده در گفتگو با خبرنگار حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ عنوان کرد: همه ما شنیده‌ایم که در ازدواج و انتخاب خواستگار نباید زیاد سخت گرفت و تا جایی که ممکن است از داشتن شرایط غیرضروری چشم‌پوشی کرد ولی باید در نظر داشت که برخی نکات را نباید نادیده گرفت زیرا موجب مشکلات جدی می‌شود.

وی در ادامه گفت: یکی از نکاتی که در ازدواج باید به آن دقت کرد خودشیفتگی و غرور فرد بوده زیرا چنین شخصی جز به منافع خود به کسی دیگری حتی همسرش اهمیت نداده و همیشه از اطرافیان توقع احترام و برآورد خواسته‌هایش را داشته ولی برای خودش چنین التزامی را احساس نمی کند.

نظامی تصریح کرد: ویژگی دیگری که باید به آن توجه کرد خانواده‌هایی بوده  که دخالت در زندگی فرزندانشان را یک عادت می‌دانند و این موجب آزار زوجین می‌شود و یکی از بزرگترین عوامل طلاق در زندگی مشترک می‌شود.

این روانشناس خانواده در پایان تاکید کرد: رفیق باز بودن مرد و بی‌مسئولیتی آن یکی از مهمترین خصوصیاتی بوده که باید مورد توجه قرارگرفته شود که چنین فردی همسر خود را در زمانی‌که باید کنارش باشد رها کرده و معمولا زنان چنین افرادی دچار افسردگی می‌شوند.

ازدواج، مایه رحمت است یا عذاب؟

رابطه انسانی مخصوصا ازدواج هم مایه رحمت است و هم مایه عذاب. بودن در این روابط به ما شادترین احساسات و بدترین هیجان ها را می دهد. در روزهای اول ازدواج که افراد دست همدیگر را با محبت در دست می گیرند، خیلی از آن ها اصلا باور نمی کنند که ممکن است بعد از مدتی نه چندان زیاد این احساسات قدرتمند خاموش بشوند و از بین بروند؛ و بدتر این که جای آن احساسات زیبا را خشم، ناامیدی، دل زدگی، تلخ کامی و بیزاری بگیرد.

چرا این طور می شود؟ خوب جواب خیلی ساده ای دارد: احساسات تغییر می کنند. آن ها شبیه وضعیت هوا هستند. حتی در گرم ترین تابستان ها یا سردترین زمستان ها وضعیت هوا به طور مداوم تغییر می کند. هیجان های ما هم این خصوصیت را دارند. پس فرقی نمی کند که همسر یک فرد چه قدر خوب و فوق العاده باشد، احساسات عاشقانه اولیه کاملا پایدار نمی ماند.

 اما خیلی هم نباید وحشت کرد. هر چند این احساسات ناپدید می شوند اما ممکن است دوباره برگردند و البته دوباره بروند و دوباره و دوباره برگردند و بروند! این رفت و آمد مداوم خصوصیت هر هیجان دیگری مثل ترس و خشم و لذت است. احساسات مثل بهاری که از پی زمستان می رسد، می آیند و می روند.

خیلی ها این را می دانند اما زود و ساده فراموشش می کنند. ما شیفته احساسات عاشقانه می شویم و انتظار داریم که تا ابد پایدار بمانند. انتظار داریم که همسرمان نیازهای ما را برطرف کند، همان طور که دوست داریم رفتار کند، آرزوهای ما را برآورده بسازد و در کل زندگی ما را بهتر، ساده تر و شادتر بکند و خوب البته دیر یا زودی سیلی واقعیت قلعه خاکی آرزوهای ما را خراب می کند.

 بزرگ ترین لطیفه درباره زندگی بشر این است که افرادی که بیشترین اوقات را با آن ها می گذرانیم و از همه بیشتر با آن ها صمیمی هستیم همان هایی هستند که بیشتر از همه اعصاب ما را خرد می کنند! هر چند طعنه و کنایه شنیدن، مورد انتقاد تند و تیز واقع شدن و طرد شدن از طرف رئیس، همسایه یا همکار ناراحت کننده است اما این رفتارها وقتی بیشترین ناراحتی را ایجاد می کند که فردی که عاشقش هستیم آن ها را انجام بدهد.

درد و عشق شبیه دو همراه صمیمی هستند که دست در دست هم سفر می کنند. لزومی ندارد حرف مرا باور کنید. به تجربه خودتان رجوع کنید: آیا شده رابطه ای صمیمی با کسی داشته باشید و وقت زیادی را با او بگذرانید و در این تعامل احساسات منفی را تجربه نکنید؟

پس قضیه این طور است: اگر خانه ای بخرید مجبور هستید هزینه گاز و برق و آب را پرداخت کنید؛ اگر بچه دار بشوید مجبورید لباس او را عوض کنید و شب های مدیدی بی خواب بمانید و اگر ازدواج کردید حتما مقدار معمولا زیادی استرس تجربه خواهید کرد. این یکی از واقعیت های غیرقابل انکار زندگی بشر است.

ستارگان موسیقی، شعرا و نویسندگان رمان، علاقه زیادی به نادیده گرفتن این واقعیت دارند. آن ها می خواهند تا ما این افسانه قدیمی را باور کنیم: یک همسر کامل وجوددارد که منتظر شما است و بدون او شما فردی ناکامل، ناراضی و محکوم به نصفه و نیمه ماندن هستید و وقتی در نهایت این همسر کامل را پیدا کردید عاشق او خواهید شد و تا ابد و بدون زحمت زیاد در حالت عشق و قدردانی باقی خواهید ماند.

وقتی این افسانه را که متاسفانه به طور آشکار و نهان در حال تبلیغ است، باور می کنیم آن وقت دست به اقداماتی می زنیم که نتیجه اش وضعیت کنونی ازدواج و طلاق است که همگی شاهدش هستیم. در بسیاری از کشورها از جمله کشور ما طلاق سیر رو به رشد نگران کننده ای پیدا کرده و حتی اگر طلاق اتفاق نیفتد بسیاری از ازدواج ها پر از احساس پوچی، تنهایی و بدبختی است. تعداد فزاینده ای از افراد از متعهد شدن به یک رابطه طولانی مدت می ترسند و وحشت دارند که نکند اگر وارد چنین رابطه ای بشوند در نهایت کارشان به اشک ریختن، تلخ کامی و دادگاه بکشد. تعجب ندارد که تعداد افرادی که تنهایی را ترجیح می دهند روز به روز بیشتر می شود.

چه کار کنیم؟

این واقعیت ها غصه دار و ناامیدکننده به نظر می رسند. درست است؟ نترسید. خبرهای خوبی هم داریم. علم روان شناسی می تواند به ما کمک بکند. همه می توانیم با انجام کارهای کوچکی که پژوهش های علمی اثربخشی آن ها را نشان داده است از شعله ورتر کردن آتش اختلافات جلوگیری کنیم و حتی یک اختلاف را به فرصتی برای صمیمی تر شدن تبدیل کنیم. درست همان وقتی که با همسرمان درگیر شده ایم و از هم فاصله گرفته ایم امیدی برای بهتر کردن اوضاع وجود دارد.

* آتش بس دهید

یک جنگ چه طور می تواند متوقف شود؟ یکی از راه هایش آتش بس دادن است. ما هم هر وقت که بخواهیم، می توانیم آتش بس اعلام کنیم. جنگ و جدال را تمام کنیم و به قلب همسرمان دست پیدا کنیم، می توانیم دوباره اقدامی بکنیم که در نهایت برای هر دوی مان بهتر است.

می توانیم با هر قصدی که برای پایان مجادله داریم، از رسیدن به هم گرفته، تا ترمیم رابطه و دوباره ارتباط برقرار کردن، به خاطرش این پیام موثر را بارها ارسال کنیم: «تو برای من اهمیت داری». این نوع پیام ها پیونددهنده قلب هاست و به هر دو طرف یادآوری می کند که هدف اصلی رابطه زناشویی چیست.

پژوهش هایی که در زمینه روابط زناشویی انجام شده هم نشان می دهد که یکی از عوامل کلیدی برای پیشرفت در یک رابطه، توانایی ارسال و دریافت مکرر این پیام است: اگر رابطه مان آسیب دیده می خواهم برای ترمیم آن تلاش کنم! منظور از تلاش برای ترمیم این است که هدف و معنای هر واژه، عمل یا ایما و اشاره ای که فرد درون رابطه انجام می دهد اصلاح رابطه است. پژوهش ها نشان می دهد که حتی وقتی زن و شوهر با هم دعوا می کنند، اگر توانایی و مهارت ترمیم و اصلاح را داشته باشند، رابطه شان پابرجا خواهدماند.

* آتش بس را بپذیرید

البته پژوهش ها این را هم نشان می دهد که این فقط ارسال پیام نیست که مهم است، بلکه در مورد دریافت پیام هم صدق می کند. اگر با هشیاری این واژه ها و حرکات تکراری را ارسال و ارزش آن ها را درک کنید، اثربخش و پیونددهنده خواهند بود. اما اگر شریک زندگی شما دست دراز کند و شما دست او را پس بزنید، او را از این مسیر خارج کنید، رابطه را قطع کنید یا دست از حمله برندارید، از مسیر منحرف شوید و یا تلاش های او را برای برقراری رابطه نادیده بگیرید، نه تنها درمان و اتصال غیرممکن خواهد شد، بلکه این زخم ها رشد می کنند و عمیق و کهنه می شوند.

مرهم های رابطه

برای ترمیم رابطه، شیوه های فراوانی برای ارسال پیام به صورت جمله وجود دارد:

1- دردتان را آشکار کنید

یکی از راه های خاتمه دادن به دعوا این است که گارد دفاعی خودتان را پایین بیاورید تا زخم های هیجانی شما خودش را نشان بدهد. می توانید بگویید: «ای وای، واقعا دارم صدمه می بینم»، «سردرد گرفتم»، «استرس دارم»، «واقعا می ترسم» یا «کم کم دارم احساس می کنم خرد و خمیر و کوفته شده ام».

2- درخواست آتش بس کنید

یک راه ساده دیگر این است که صریح درخواست آتش بس کنید. می شود گفت: «می توانیم کمی استراحت کنیم؟»، «این دعوا مرافعه ما را به هیچ کجا نمی رساند»، «نمی  توانم ادامه بدم، احتیاج دارم یک کم استراحت کنم» یا حتی «می شود تمامش کنیم و همدیگرو در آغوش بگیریم؟ من الان واقعا به این کار احتیاج دارم».

3- دنبال شرایط بهتر باشید

روش بعدی این است که به دعوا ادامه بدهید اما شرایط آن را عوض کنید. برای مثال با لحنی آرام بگویید: «می شود صدایت را بیاری پایین لطفا؟»، «خوشحالم که درباره اش بحث می کنیم اما خواهش می کنم فریاد نزن.»، «لطفا از موضوع بحث دور نشو.» یا «می توانی این حرف ها را بدون هیچ قضاوتی دوباره بزنی؟»

4- به بیهودگی دعوا اعتراض کنید

باید نظرتان را در این خصوص اعلام کنید که دعوا شما را به جایی نمی رساند. مثلا بگویید: «این بی معنی است، درست نمی گویم؟ به هیچ جا نمی رسیم.» داریم زمان و نیروی خودمان را بی فایده تلف می کنیم. این طور نیست؟» یا «چه قدر باید در مورد این موضوع با هم دعوا کنیم؟»

5- از دید هم به موضوع نگاه کنید

گاهی می توانید تلاش کنید تا مشکلات را از دیدگاه دیگری ببینید و در نتیجه شرایط را بهتر کنید. باید بگویید: «من حرف تو را نمی فهمم. کمکم کن بفهمم» یا «اجازه بده ببینم می توانم این مساله را از نگاه تو ببینم».

6- معذرت خواهی کنید

وقتی گیر این فکر می افتیم که «حق با من است، تو اشتباه می کنی» و آن را تکرار می کنیم، گفتن عبارت «ببخشید» خیلی سخت می شود و درست به همین دلیل است که این واژه می تواند بسیار تاثیرگذار و آرام بخش باشد. می توانید بگویید: «من را ببخش. نمی خواستم آزارت بدهم»، «نمی خواستم منظورم را این طوری بیان کنم. دوست داری طور دیگری بگویم؟»، «می توانم درک کنم که چه قدر آزار دیدی، خواهش می کنم مرا ببخش».

راهکار: عشق همیشه حرف اول را می زند

برای ارسال و دریافت موثر پیام در جریان «تلاش برای بازسازی رابطه» نیاز دارید که نسبت ذهنتان هشیار و بی قضاوت باشید. اگر به دام افکار ذهنتان بیافتید و یا به سرکوب آن افکار مشغول شوید، امکان ندارد برای ترمیم رابطه تلاش کنید. پس عشق از همه چیز مهم تر است. آرام نفس بکشید. آماده باشید. به چیزی که ذهنتان می گوید توجه کنید. تنفس خود را احساس کنید. با ارزش هایتان ارتباط برقرار کنید.

این کار فقط چند ثانیه زمان می برد. درست مثل این که دکمه مکث را هنگان پخش فیلم فشار داده باشید. برای چند لحظه کوتاه، جنگ در وسط میدان متوقف خواهد شد. این چند ثانیه همه زمانی است که شما نیاز دارید تا کاری متفاوت انجام بدهید. مکث کنید، نفس بکشید و در لحظه حال حضور داشته باشید. بعد، یک بار دیگر دست به کار شوید و این بار کاری کنید که با ارزش های شما در رابطه زناشویی یعنی صمیمیت و احترام هماهنگ باشد.

افزایش طلاق در روستاها / کاهش آمار ازدواج در شهرها

مهرداد نادری فر در شورای فرهنگ عمومی استان همدان ازکاهش 20 درصدی ازدواج در مناطق شهری خبرداد و گفت: افزایش آمار طلاق در روستاها یکی از مشکل های اساسی است.

مدیر امور فرهنگی و اجتماعی استاندار همدان بیان کرد: آمار طلاق در روستاها روبه افزایش است و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش تابناک همدان؛ وی بیان کرد: آمار طلاق شهری در 9 ماهه سال جاری نسبت به 9 ماهه سال گذشته چهار درصد کاهش داشته است.

مدیر امور فرهنگی و اجتماعی استاندار همدان عنوان کرد: آمار ازدواج شهری در 9 ماهه سال جاری نسبت به سال گذشته 9 و سه دهم درصد کاهش داشته است.

نادری فربابیان اینکه آمار طلاق در 9ماهه سال جاری رشد چهارو دو دهم درصدی نسبت به سال گذشته داشته است، ادامه داد: در سال 93 نسبت به سال 92 امار طلاق به صفر رسیده بود اما این آمار در روستاها در حال افزایش است.

وی در ادامه سخنان خود بیان داشت: باید تلاش کنیم با آموزش های قبل از ازدواج آمارطلاق را نه تنها در استان بلکه در کشورکاهش دهیم.

مدیر امور فرهنگی و اجتماعی استاندار همدان بابیان اینکه میزان ازدواج در کل کشور کاهش پیدا کرده است، اظهارداشت: علت کاهش ازدواج کاهش افراد سن ازدواج است.

نادری فردر پایان سخنان خود بابیان این سخن که سن تجرد درکشور بالا رفته است، تصریح کرد: افزایش آمار طلاق در روستاها یکی از مشکلات اساسی است.