شغل، مسکن و شناخت قبل از ازدواج از عوامل کاهش طلاق است

گروه اجتماعی-عبدالرضا عزیزی نماینده مردم شیروان در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار بولتن نیوز با اشاره معضل طلاق در جامعه گفت: متاسفانه طلاق رشد چشمگیری در جامعه داشته و مسئولین هم باید به موازات این رشد برنامه ریزی بیشتر و بهتری داشته باشند تا از افزایش آن جلوگیری کنند.

وی با بیان اینکه طلاق یکی از آسیب های مهم جامعه است ، تصریح کرد: برای جلوگیری از طلاق باید ضمن ریشه یابی، به علل آن در جامعه توجه کرد و برای از بین بردن علل برنامه ریزی داشت.

به گزارش بولتن نیوز،رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی پیشگیری در امر طلاق را امری واجب و ضروری دانست و افزود: پیشگیری کم هزینه تر است و وقتی طلاق در جامعه اتفاق می افتد و حتی افزایش هم می یابد یعنی اینکه نه تنها پیشگیری صورت نگرفته و در این زمینه تعلل شده، بلکه برنامه ریزی هم در این زمینه وجود ندارد.

عزیزی با تاکید بر اینکه طلاق علل و عوامل مختلفی دارد، خاطرنشان کرد: علل اولیه، عوامل ثانویه و دلایل ثالثیه در این زمینه قابل مشاهده است. اگر به علل اولیه توجه نشود علل ثانویه دخیل می شوند و اگر هم به این مورد بی توجهی صورت گیرد، دلایل ثالثیه منجر به طلاق خواهد شد.

وی نداشتن شغل، بیکاری و نداشتن درآمد مرد خانه را یکی از دلایل طلاق ذکر کرد و گفت: ایجاد امنیت شغلی، حمایت از جوانان در ابتدای زندگی، تامین مسکن مناسب و حداقل دادن کمک هزینه اجاره منزل را از جمله راهکارهای مقابله با طلاق و کاهش آن در جامعه است.

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس اضافه کرد: ما نمی گوییم که یک زوج در ابتدای زندگی مشترک صاحب خانه شوند اما می توان با کمک هزینه برای اجاره یک منزل مشکلات آنها را کاهش داد.

عزیزی گفت: وقتی برای خرید یک خودرو وام 25 میلیونی پرداخت می شود، پس می توان به جوانان وام ازدواج و کمک هزینه مسکن داد.

شغل، مسکن و شناخت قبل از ازدواج از عوامل کاهش طلاق است

وی با تاکید بر اینکه برای کاهش طلاق باید به مساله مسکن، اشتغال و تسهیل ازدواج توجه جدی داشت، افزود: مجلس هم در این زمینه آمادگی دارد تا حمایت های لازم را انجام دهد و یکی از دغدغه های نمایندگان هم همین موضوع و توجه جدی به جوانان است.

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شناخت کافی قبل از ازدواج را یکی از عوامل بسیار مهم در کاهش طلاق در جامعه ذکر کرد و افزود: اینکه جوانان از خلق و خوی همدیگر مطلع باشند و از انتخاب احساسی پرهیز کنند، می توانند در این مسیر گام مهمی بر دارند.

شغل، مسکن و شناخت قبل از ازدواج از عوامل کاهش طلاق است

عزیزی ویژگی های اقتصادی، فرهنگی، مذهبی و شخصیتی را از عوامل مهم دیگر در موضوع طلاق دانست و تاکید کرد: یک دختر و پسر باید از نظر سن، تحصیلات، مسایل فرهنگی، مذهبی و اقتصادی با یکدیگر همخوانی و تطابق داشته باشند و اختلافات آنها در این موارد نباید زیاد باشد.

وی گفت: مشاوره های قبل و بعد از ازدواج هم می تواند در جلوگیری و کاهش طلاق موثر باشد و در این زمینه هم نباید عجولانه تصمیم گیری کرد.

بررسی معیارهای عجیب موضوع ازدواج در تبیان

به گزارش روابط عمومی، هر خواستگار هم ویژگی های خودش را دارد.. . یکی مومن.. . دیگری نه به آن اندازه.. . به قول خودشان یکی مذهبی و یکی خیلی مذهبی نه.. . یکی میگه مومن می خوام اون یکی میگه مومن امروزی می خوام.. . من همیشه با این نوع نگاه ها مشکل داشتم.. . یه دختری می خوام که مومن امروزی باشه!!!... پسر مومن و مذهبی که خشک نباشه!!... با یک سری از مفهوم ها نمی توانم ارتباط برقرار کنم.. . مومن امروزی.. . محجبهی امروزی.. . خانواده مذهبی که امروزی باشند.. . به نظرم میرسه یک مقداری صف بندی ها و هویت هایمان تغییر کرده.. . به عبارتی هویت هایمان نامشخص و نامفهوم شده اند. اگر مسلمان می خواهیم، قرآن تکلیف را روشن کرده است.. . اگر مومن هم می خواهیم باز اسلام مشخص کرده؛ حالا بحث امروزی بودنش کجای دین آمده؟! مشکل ما آدم ها اینجا است مؤمن را طبق نظر و سلیقه ی شخصیه خودمان می سنجیم و می پذیریم؛ یعنی هر کجایی که دین مطابق سلیقه ی ما گفته باشد آن را قبول داریم و آن فردی که آن عمل را رعایت می کند را می پذیریم و هر جا که مطابق نظر و سلیقه ی ما نباشد آن را نپذیرفته و می گوییم؛ انقدر مومن و مذهبی نه!! به نظر من مشکل ما آدم ها اینجا است مؤمن را طبق نظر و سلیقه ی شخصیه خودمان می سنجیم و می پذیریم؛ یعنی هر کجایی که دین مطابق سلیقه ی ما گفته باشد آن را قبول داریم و آن فردی که آن عمل را رعایت می کند را می پذیریم و هر جا که مطابق نظر و سلیقه ی ما نباشد آن را نپذیرفته ومی گوییم؛ آنقدر مومن و مذهبی نه!! ما باید تکلیف خودمان را روشن کنیم که یا مومن هستیم و به دنبال مومن می گردیم یا خدایی نکرده کافر و جستجو گر کفر و بی ایمانی.. . در بیان ایمان و کفر و "الذین آمنوا" و "الذین کفروا" در قرآن هم بیان شده و چیزی به عنوان  "مابین" و "خاکستری" و " نه این و نه آن" نیامده؛ مردم یا سفیدهستند یا سیاه.. . قبول دارم که ایمان مراتب دارد چنانچه کفر هم مراتب دارد، اما صف بندی کاملاً روشن و مشخص است؛ نور و ظلمت! و این صف بندی شوخی نیست ... خیلی جدی است... خیلی زیاد... فراموش نکنیم و خودمان را هم گول نزنیم که در این میان مومنی که اهل ماهواره و دیدن فیلم های آنچنانی نداریم... مومنی که پای غنا و اهل موسیقی و... نداریم.. .. خانم محجبه ی مومنی که در برابر نامحرم خودنمایی کند، شوخی کند،آرایش داشته باشد نداریم.. . مومنی که یک شب همراه با گناه عروسی را با حرف هایی مثل "یک شب هزار شب نمی شود " طی کند نداریم.. . درست مثل ماجراهایی که در تاریخ اسلام هم کم نداریم.. .کربلا.. . امام حسین و یارانشیک سو و طرف مقابل همه یزیدی.

چرا برخی افراد از ازدواج هراس دارند؟

یک روان‌شناس گفت: گاموفوبیا اصطلاحی است که برای توصیف ترس‌های غیرعادی از تعهد و ازدواج به کار می‌رود و باید مورد بررسی قرار گیرد.

«فرناز امیراصلانی» در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بیشتر افراد نمی‌دانند که با ازدواج کردن و تشکیل خانواده با چه مسائلی مواجه می‌شوند. در واقع خانواده و روابط جدید همگی برای کسانی که در دوران موجودی برای خودشان خلوتی داشته، چند سال تنها زندگی کرده، درون‌گرا بوده و شخصیت اجتنابی دارند کابوس است. برای چنین افرادی معمولاً ازدواج پیشنهاد نمی‌شود، مگر آن‌که با فردی درست به اندازه خودشان اجتنابی ازدواج کنند تا در زندگی مشترک به فضاهای فردی و تنهایی‌های یکدیگر احترام بگذارند.

این روان‌شناس با تأکید بر این‌که ازدواج فرد اجتنابی با فردی عمل‌گرا به شکست منتهی می‌شود، ادامه داد: کسی که طی مجردی، در نیمه راه پیشرفت است و برنامه‌های زیادی برای آینده‌اش دارد از هر تغییری مانند ازدواج می‌ترسد. در حالی که ازدواج به انسان ارزش و اعتبار جدید می‌دهد و برخی اعتبارهای مجردی را منتفی می‌کند. از این‌رو می‌توان گفت هیچ‌کس با ازدواج دچار ورشکستگی عاطفی، شخصیتی یا معنوی نمی‌شود بلکه فقط ارزش‌ها و داشته‌هایش تغییر می‌کند.

وی افزود: ترس از صمیمیت، هراسی است که بیشتر در پسران دیده می‌شود. در واقع برای این قشر نزدیکی به زنان در بخش‌هایی از زندگی‌شان آرزوست اما اگر از حد بگذرد به کابوس تبدیل می‌شود. در واقع یک پسر از کودکی باید برای استقلال روانی خود سدی به نام مادر را پشت سر بگذارد. مثلاً یک دانش‌آموز پسر 9 ساله دوست ندارد مادرش برای بازگشتن از مدرسه دنبالش برود به همین خاطر صمیمیت‌هایی با این شکل را دفع می‌کند.

امیراصلانی تصریح کرد: پروسه استقلال از مادر کم کم در جوانی یک مرد مبدل به استقلال از زنان شده و آن‌ها ناخودآگاه خود را از همه زنان بی‌نیاز می‌بینند. این همان نکته مبهم است که زنان را سردرگم کرده و موجب می‌شود مردان در خلوت‌های شخصی، خود و علایقشان را بازیابی کنند و بیشتر امور روزمره خود را به نامزد یا همسرشان اطلاع ندهند.

این روان‌شناس خاطرنشان کرد: متأسفانه کسانی که تجربه ناموفق عاطفی دارند یا در اطرافیانشان شاهد شکست‌های عاطفی، طلاق، خیانت و کشمکش‌های خانوادگی بوده‌اند، از آمار زیاد جدایی نگرانند و می‌ترسند مشابه همین اتفاق برایشان بیفتد. از این‌رو دچار ترس از ازدواج یا همان گاموفوبیا می‌شوند.

وی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که همه ما به یک اندازه در معرض شکست عاطفی هستیم مگر آن‌که انتخابمان صددرصد دقیق، درست و مناسب باشد. از همین‌رو بهتر است به جای هیجانات با منطق پیش برویم، مشاوره کرده و تحقیق کنیم. هم‌چنین تجربیات تلخی که دیگران داشته‌اند می‌تواند به‌جای عامل بازدارنده برای ازدواج، منبع تجربه محسوب شود.

هم کفو بودن اولین شرط ازدواج

شیوا وکیلی روانشناس عمومی اظهار کرد: ازدواج یک واقعیت عینی و مهم در زندگی بوده که نباید تنها به امید داشتن عشق وعلاقه برای آن تصمیم گیری شود و عوامل بسیار دیگری در یک تصمیم عاقلانه و  صحیح بر آن نقش دارند.

وی تصریح کرد: در امر مقدس ازدواج هم کفو بودن دختر و پسر همچنین هم سطحی خانواده‌ها در مسائل فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حتی فکر مهم بوده ولی این اختلافات اگر میان دختر و پسر باشد به هیچ عنوان نباید نادیده گرفته شود.

وکیلی اذعان کرد: اگر اختلافات در حد خانواده ان هم در سطحی جزئی باشد خیلی ایجاد مشکل نخواهد داشت ولی توجه به برخی مسائل از جمله تفاوت‌های چشمگیر مالی، مذهبی و تحصیلی بسیار مهم بوده و حتی در آینده شاید ب اعث ایجاد جدایی زوجین شود.

این روانشناس‌ در پایان خاطر  نشان  کرد: اختلافات سنی زیاد میان زوجین و  بزرگتر بودن سن مرد نسبت به زن و همچنین تفاوت‌های طبقاتی و اقتصادی نیز نباید نادیده گرفته شود و حتما برای افرادی که این مسائل برای آنها دارای اهمیت بوده باید قبل از انتخاب، تصمیم گیری صحیحی داشته باشند.

طرح «ازدواج سبز» فرافکنی در حوزه جوانان است

کارشناس مسائل اجتماعی با بیان اینکه طرح‌هایی مانند «ازدواج سبز» فرافکنی مسئولان در حوزه‌های کاری خودشان است، گفت: بهتر است مسئولان وزارت ورزش و جوانان پاسخ دهند برای ازدواج آسان جوانان چه اقداماتی انجام داده‌اند؟

به گزارش فارس، مریم ورزدار با اشاره به مشکلاتی که بر سر راه ازدواج جوانان وجود دارد، گفت: یکی از اولویت‌هایی که باید مسئولین و متولیان امر بر روی آن سرمایه گذاری کنند بحث ازدواج جوانان است، و این یکی از دغدغه‌های اصلی جوانان ما است که وقتی با جوانان صحبت می‌شود از اینکه امکانات لازم برای ازدواج در اختیار آنها قرار ندارد ناراحت هستند و آن را علت برخی از کارهای خود مطرح می‌کنند.

وی ادامه داد: باید هر کسی در حیطه کاری خود هرکاری می‌تواند برای ازدواج آسان جوانان انجام دهد اما اینکه یک معاون وزیر در حوزه جوانان که باید سیاست‌گذاری‌ها و اجرای برخی برنامه‌ها در حوزه جوانان را انجام دهد طرح‌هایی مانند ازدواج سبز را مطرح می‌کند نوعی فرافکنی است که در حقیقت در حوزه‌ای که ارتباطی به آنها ندارد وارد می‌شوند و این نظر دادن در سایر حوزه‌های کاری است که با این اقدامات مسئولان حوزه جوانان نمی‌توانند مسئولیت‌ها را از دوش خود بردارند.

این کارشناس مسائل اجتماعی گفت: متأسفانه هم اکنون بیشتر اقدامات در وزارت ورزش و جوانان در حوزه ورزش متمرکز شده است است و مشکلات جوانان در موضوع اشتغال و ازدواج را فراموش کرده‌اند که این موضوع جامعه را دچار مشکل می‌کند به نظر بنده به جای اینکه معاون امور جوانان دغدغه‌های محیط زیستی خود را مطرح کند بهتر است مسئولان وزارت ورزش و جوانان پاسخ دهند که در مدتی که مسئولیت این حوزه را بر عهده دارند برای ازدواج جوانان، اشتغال و مسائل فرهنگی چه کار مهمی انجام داده‌اند؟.

ورزدار اظهار داشت: مسئولان وزارت ورزش و جوانان باید پاسخ دهند برای ازدواج آسان جوانان چه اقداماتی انجام داده‌اند، اگر مسئولان این دغدغه را داشتند می‌توانستند تمام نهادها را با خود همراه کنند تا کاری در این حوزه انجام شود.

وی افزود: اگر به جای طرح ازدواج سبز با شهرداری‌ها هماهنگ شوند که برخی سالن‌ها را با قیمت پایین در اختیار جوانان قرار دهند کارگشاتر است یا با نهادهای مرتبط همراه شوند تا جوانان ظرف یک‌سال اول زندگی مشترکشان خانه‌ای با کرایه کمتر در اختیار داشته باشند و بهتر است بحث‌های محیط زیست را به خود آنها محول کنند.

این کارشناس مسائل اجتماعی افزود: متأسفانه در جامعه ما هر مسئولی در حوزه کاری دیگران اظهار نظر می‌کند وقتی به سراغ محیط زیست می‌رویم از مسائل سیاسی صحبت می‌کند و وقتی به سراغ جوانان می‌رویم از محیط زیست صحبت می شود و هیچکس انگار نمی‌خواهد قبول کند که شرح وظایف اصلی او در چه زمینه‌ای است. بهتر است مسئولان حوزه جوانان در حوزه عمل خودشان طرح و برنامه ارائه دهند و به دنبال حل مشکل اصلی جوانان باشند و به دنبال حاشیه‌ها نروند.

ازدواج‌های بی سند با کمترین مهریه

به گزارش بانکداران ۲۴ (Banker)،برخی دختران به سبب نبود امکانات، ناخواسته تن به ازدواج‌هایی می‌دهند که هیچ رغبتی به آن نداشته و تنها به فکر گذران عمر هستند.

، ازدواج سنت دیرینه‌ای است که خود عاملی برای تکامل و ایجاد آرامش دربین افراد جامعه و به ویژه زن و مرد می‌شود.

اما عدم توجه و آگاهی افراد و خانواده‌ها در انتخاب همسری مناسب از نظر فرهنگی و قومیتی و به ویژه نژاد و اصالت با خود، معضلات جدی را به همراه دارد و نه تنها موجب آرامش طرفین ازدواج نمی‌شود بلکه خود مسبب مشکلات بزرگ و جبران ناپذیر است.

جعفربای آسیب شناس با اشاره به ضرورت و نقش آگاهی در امر ازدواج، گفت: تشکیل خانواده به عنوان یک نهاد پایدار مستلزم آگاهی‌های دقیق و روشنی است که خلا آن می‌تواند عوارض فردی و اجتماعی در برداشته باشد.

** ازدواج با اتباع خارجی وسیله ای برای رسیدن به آرزوهای شخصی

امروزه در بین اشخاص جامعه ماهیت، معنا، مفهوم و همچنین هدف از ازدواج تغییر کرده است تا جایی که برخی دختران و پسران جوان برای انتخاب همسر آینده خود تغییر عقیده داده و خواستار ازدواج با فردی خارجی و بیگانه هستند.

بیشتر این اشخاص برای این تصمیم‌گیری بزرگ اهدف خاصی را در نظر گرفته‌اند و ازدواج با فرد بیگانه را وسیله‌ای برای رسیدن به اهدافی مثل زندگی در کشورهای اروپایی، کسب اقامت در کشوری دیگر، بهبود وضع اقتصادی، تحصیلات و ...می‌دانند. اما غافل از آن هستند که بعد از ازدواج با فرد خارجی خلاف تصورات و خیال‌بافی‌هایشان رخ می‌دهد و دچار مشکلات و مسائل مربوط به این اقدام و تصمیم اشتباه خود می‌شوند.

** تصمیم‌گیری صحیح با شناخت کامل از قوانین ازدواج

بخش عمده این ازدواج‌ها توسط زنان ایرانی با مردان افغان صورت می‌گیرد. البته در این بین هستند مردان ایرانی‌ای که خواستار ازدواج با زنان خارجی‌اند، اما بخش قابل توجهی از این ازدواج‌ها توسط بانوان ایرانی با مردان افغانی صورت می‌گیرد.

جعفربای در ادامه با اشاره به عدم شناخت کافی زنان قبل از ازدواج با اتباع خارجی، افزود: یکی از مشکلات زنان ایرانی در ازدواج با اتباع خارجی عدم شناخت از قوانین و مقررات اینگونه ازدواج‌ها است، اگر زنان ایرانی حقوق متقابل در ازدواج با اتباع خارجی را بدانند قطعا در تصمیم خویش آگاهانه‌تر وشفاف‌تر ورود پیدا خواهند، کرد.

متاسفانه امروزه کشور ایران جزو یکی از کشورهایی است که تعداد بی شماری از بیگانگان، آوارگان و اتباع خارجی را در خود جای داده است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به دلیل جنگ‌های داخلی در کشورهایی مثل افغانستان، عراق و سوریه و باتوجه به اقدامات بشر دوستانه ایران در پذیرش آوارگان این قبیل کشورها بویژه افغانستان و با وجود مرزهای مشترک و سهل الوصول با این کشورها، شاهد پذیرش اتباع این کشورها در ایران هستیم.

اتباع بیگانه به راحتی وارد کشورمان ایران شده و در آن به کار و زندگی مشغول می‌شوند و در اغلب موارد دختران ایرانی را برای تشکیل خانواده و برقراری پیوند زناشویی خود انتخاب می‌کنند.

** ازدواج‌های اجباری که زاییده فقر هستند

معمولا ازدواج با اتباع بیگانه و بویژه ازدواج با مردان افغان توسط خانواده‌های کم درآمد، فقیر و قشر بی‌سواد جامعه صورت می‌گیرد.

اغلب این خانواده‌ها به دلیل فقر حاکم برآن‌ها و تنها برای کم شدن تعداد اعضای خانواده‌ خود به لحاظ فقر اقتصادی راضی به ازدواج دختران خود با تبعه افغان می‌شوند.

این خانواده ها در اکثر موارد دختران خود را با دریافت کمترین مبالغ به مردان افغان می فروشند و آن‌ها را مجبور به ازدواج با آن‌ها می‌کنند، به این امید که شاید با کم شدن یک نفر از اعضای خانواده، مشکلات اقتصادی و دیگر مسائلشان حل شود.

**ازدواج‌های بی‌سند با کمترین مهریه

اغلب این خانواده‌ها با دریافت شیربهای اندک و با تعیین مهریه‌های پایین و یا حتی بدون تعیین مهریه، دختران خود را مجبور به ازدواج می‌کنند.

ازدواجی که هیچ سند قانونی نداشته و فقط از لحاظ شرعی مورد قبول است و مورد تایید قانون و دولت نیست. در این شرایط دخترانی که به این شکل ازدواج می‌کنند هیچگونه حق و حقوقی نداشته و در مسیری قدم می‌گذارند که پایان خوشی ندارد.

** زنان قربانیان اقامت

مردان افغان بدون هیچ علاقه‌ای و فقط با هدف اینکه بتوانند گذرنامه و پروانه اقامت در ایران را به راحتی بگیرند، زنان ایرانی را برای ازدواج خود انتخاب می‌کنند. در اصل زنان و دختران ایرانی بازیچه و وسیله‌ای برای مردانی شده‌اند تا به مقاصد سودجویانه‌شان از قبیل گرفتن گذرنامه و پروانه اقامت، شرایط بهتر اقتصادی، مالی و هچنین سهولت در رفت و آمد به کشور مبدا آن ‌ها برسند.

مردان افغان با وجود مرزهای مشترک و دسترسی راحت و سریع به کشور اصلی خود و همچنین موقعیت مناسب کاری در ایران که دراین چند سال اخیر به وضوح شاهد استقبال کارفرمایان ایرانی از کارگران ارزان قیمت افغان هستیم به راحتی وارد کشور شده و بدون گذرنامه و مدرک قابل قبول و قانونی در شهرهای مختلف کشور از قبیل تهران، سیستان و بلوچستان، کرمان، مشهد و غیره زندگی کرده و تشکیل خانواده می‌دهند.

البته اغلب این ازدواج‌ها غیر قانونی و غیر رسمی بوده و فقط از جنبه شرعی بودن قضیه قابل و قبول است.

براساس ماده 1060 قانون مدنی ازدواج زن ایرانی با تبعه خارجی در مواردی که مانع قانونی ندارد موکول به اجازه مخصوص از طرف دولت کرده است و ازدواج هر تبعه خارجی با زن ایرنی بدون اجازه دولت به حبس تعریزی از یک سال تا سه سال محکوم خواهد شد.

با وجود شمار بسیاری از ازدوج‌های غیر رسمی افغان‌ها با زنان ایرانی و نداشتن مدارک کافی برای ثبت ازدواج و فاقد بودن پروانه اقامت باز شاهد هستیم که از دورترین نقاط کشور خبر این ازدواج‌ها به گوش می‌رسد که چگونه این مهاجران به راحتی در گوشه و کنار کشور زندگی می‌کنند و آزادانه مشغول کار هستند و موجب مشکلات امنیتی، سیاسی و اجتماعی می شوند.

** بلا تکلیفی فرزندان بی‌هویت

اغلب زنانی که با مردان افغان ازدواج می‌کنند پس از ازدواج، صاحب فرزندانی می‌شوند که بدون شناسنامه و بی هویت‌اند. فرزندان حاصل این ازدواج‌ها از هرگونه امکانات رفاهی و بهداشتی، تحصیلی و ... که همه افراد عادی جامعه از آن‌ها برخوردارند، محروم هستند آن هم فقط به دلیل اینکه شناسنامه ندارند و ازدواج والدین آن‌ها غیررسمی بوده است.

محرومیت و نداشتن موقعیت مناسب آن ها خود عامل مهمی برای ایجاد نابهنجاری‌های اجتماعی و معضلات، مشکلات و کج روی در جامعه است.

** عدم احساس مسئولیت مردان افغان

این ازدواج‌های غیر قانونی که با هدف سوجویی مردان افغان صورت می‌گیرد در اغلب موارد دوامی نداشته، به ویژه از زمانی که رژیم افغانستان دچار تغییراتی شده است بیشتر مردان افغان به دلیل تعلقاتشان از جمله همسر و فرزندان دیگر خویش که ساکن کشور خود هستند به آنجا مراجعت کرده و زن و فرزندان خود را در ایران بلاتکلیف رها می‌کنند.

آن‌ها بدون هیچ احساس مسئولیتی بار زندگی را بردوش زن ایرانی گذاشته، زنانی که خود از نظر اقتصادی جزو خانواده‌های فقیر و بی‌بضاعت جامعه‌اند و هیچ کمکی را هم از خانواده‌ خود دریافت نمی‌کنند.

در برخی موارد هم آن‌ها با زنان ایرانی خود عازم افغانستان و یا کشور اصلی خود می‌شوند که محیط نامناسب اجتماعی و بهداشتی و رفاهی آنجا و نبود امکانات و سطح پایین فرهنگ آن‌ها باعث رنجش و آزار این زنان می‌شود. حتی رفتار نامناسب مردان افغان و خشونت آن‌ها بر زنان ایرانی در بعضی موارد منجر به قتل آن‌ها می‌شود.

**لزوم کسب آگاهی و دانش حقوقی زنان

تردیدی نیست که این مسئله خود نیازمند سیاست گذاری‌ها و برنامه‌های دقیق و مستلزم شناخت همه جانبه این موضوع و مشکلات احتمالی ناشی از آن از دیدگاه ‌های مختلف است.

بنابراین آگاهی مردم به ویژه زنان از تبعات ازدواج‌های بدون مجوز در کاهش آن بسیار موثر است.

بای در این باره گفت: اگر سطح آگاهی و دانش حقوقی زنان ایرانی به هنگام ازدواج به حدی باشد که عواقب اتخاذ اینگونه اقدامات را بدانند قطعا در برنامه های خویش تجدید نظر خواهند کرد و شرایطی را فراهم خواهند ساخت که فرزندان متولد شده قربانیان اینگونه ازدواج‌ها قرار نگیرند.

بنابراین ازدواج با اتباع بیگانه به صورت غیررسمی با هیچگونه حمایتی از طرف دستگاه‌های قانونی کشور همراه نبوده و هیچ مرجع و موسسه‌ای قادر به استیفای حقوق زنان نیست.

اما اگر اینگونه ازدواج‌ها با نظارت و کنترل دولت متبوع صورت گیرد، دولت و مراجع قانونی ضامن حفظ حقوق و منافع زوجه خواهند بود.

جا دارد مسئولان حکومتی و برنامه ریزان کشور با نظارت دقیق و موشکافانه خود بر ورود و خروج اتباع خارجی و همچنین با وضع قوانین محکم و استوار در زمینه سکونت و ازدواج آن‌ها با ایرانیان برخورد قاطعانه و محکمی داشته باشند.

دخترانی که مادر نمی‌شوند

تجرد زنان و مردان در همه دوره‌های انسانی به‌عنوان موضوعی پذیرفته شده وجود داشته است؛ اما وقتی تعداد آن به‌خصوص در میان زنان به‌عنوان پایه اصلی باروری در جامعه افزایش می‌یابد، دیگر تنها یک انتخاب شخصی نیست. بنا بر آمار خام سرشماری نفوس و مسکن سال ٩٠ که هیچ تحلیلی به همراه ندارد، نزدیک به ٥٠٠‌هزار زن هرگز ازدواج‌نکرده تنها در فاصله سه گروه سنی ٣٥-٣٩، ٤٠-٤٤ و ٤٥-٤٩ سال بوده‌اند.

به گزارش شرق، همچنین طبق آمار علی‌اکبر محزون، مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی سازمان ثبت احوال، یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار مرد بالای ۳۵سال و زن بالای ۳۰ سال در کشور داریم که ۳۲۰ هزار نفر آنها پسر و ۹۸۰ هزار نفرشان دختر هستند. هرچند که زندگی و روابط انسان‌ها مثل این آمار خشک و بسته نیست و احتمال زیادی وجود دارد که این حدود یک‌میلیون دختر مجرد در فاصله سرشماری ٩٠ تا ٩٥ ازدواج کرده باشند، اما مسئله مهم، زنگ خطری است که به صدا درآمده است.  روی این گزارش با دخترانی است که در محدوده تجرد قطعی قرار دارند، هیچ تجربه ازدواجی نداشته‌اند و احتمال مادر شدن را از دست می‌دهند. با محاسبه اینکه احتمال ازدواج و مادرشدن برای زنان در فاصله ٤٠ تا ٥٠ سال کمتر از سایر گروه‌های سنی است، طبق سرشماری سال ٩٠ که فعلا برای همه ملاک است، نزدیک به ٥٠٠‌ هزار زن هرگز ازدواج نکرده در مناطق شهری، روستایی و غیرساکن از امتیاز مادر شدن محروم شده‌اند. در عین حال به شکل جزئی‌تر تعداد دخترانی که در سال ٩٠ در ٤٩ سالگی قرار داشته‌اند ٦٨‌ هزار و ٦٢١ مورد بوده است که قاعدتا این تعداد امروز از این مرز گذشته‌اند.

براساس سرشماری سال ٩٠، تعداد دختران هرگز ازدواج نکرده در مناطق روستایی در همه گروه‌های سنی بیش از دو‌میلیون و ٦٥٠‌هزار نفر بوده است اما سهم گروه‌های سنی ٣٥-٣٩، ٤٠-٤٤ و ٤٥-٤٩، ١٣٧‌هزارو ٦٠٤ نفر بوده است که طبق قاعده فرصت‌های کمتری برای ازدواج داشته‌اند. اگر این عدد را در مقابل ٣١١‌هزار و ٥٠٦ دختر سه گروه سنی فوق در نقاط شهری قرار دهیم متوجه می‌شویم که جمعیت دختران هرگز ازدواج نکرده روستایی تقریبا نیمی از دختران هرگز ازدواج نکرده شهری است. این مقایسه می‌تواند یکی از نشانه‌های جمعیت عظیم مهاجرت مردان روستاها به شهرها باشد که فرصت ازدواج را از دختران روستایی گرفته است. 

در این میان استان تهران با دارا بودن یک‌میلیون و ٥٤٨‌هزار و ٦٧٣ زن هرگز ازدواج نکرده در میان دختران ١٠ تا ٥٠ سال و بالاتر در صدر این آمار قرار دارد. بعد از تهران استان‌های خراسان‌رضوی، خوزستان، فارس و اصفهان به ترتیب بیشترین تعداد دختران هرگز ازدواج نکرده را دارند. البته تعداد مردان هرگز ازدواج نکرده نیز در تهران با یک‌میلیون و ٩٨١‌هزار ٧٧٦ نفر بالاترین آمار را داشته است.  البته باید توجه داشت که آمار ارائه شده مربوط به چهار سال قبل است و این امید و احتمال بسیار زیاد است که دختران این گروه‌های سنی در آستانه تجرد قطعی فرصت ازدواج را یافته و از تقسیم‌بندی هرگز ازدواج‌نکرده‌ها خارج شده باشند. به همین دلیل شاید بهتر باشد آمار ازدواج زنان در سه گروه سنی ٣٥-٣٩، ٤٠-٤٤ و ٤٥-٤٩ طی سال‌های ٩١، ٩٢ و ٩٣ را در این گزارش بیاوریم تا بدانیم چه تعدادی از زنان هزگز ازدواج نکرده در سرشماری سال ٩٠ ممکن است در این چهار سال ازدواج کرده باشند.

با این نگاه باید گفت که در سال ٩١ در سه گروه سنی فوق ٣٣‌هزارو ٨٥ زن، در سال ٩٢ در همین سه گروه ٣٤‌هزار و ٣٤٩ زن و در سال ٩٣ نیز ٣٦‌هزارو ٧٩٨ زن ازدواج کرده‌اند که البته در آمار ثبت احوال مشخص نیست این ازدواج ثبت شده، ازدواج چندم این زنان بوده است اما احتمال این که تعدادی از آنها جزء این آمار باشند زیاد است. با این حساب می‌توان گفت، بیش از ١٠٣‌هزار زنی که از این سه گروه سنی در فاصله سال‌های ٩١ تا ٩٣ ازدواج کرده‌اند از آمار حدود ٥٠٠‌هزار زن هرگز ازدواج نکرده این سه گروه سنی در سرشماری سال ٩٠ کسر شده‌اند.

سیاست‌هایی که افسار گسیخت

بیشتر مردم اگر از سیاست‌های کلان جمعیتی دهه ٦٠ بی‌اطلاع باشند، حداقل اثرات آنها را در میان خانواده‌های خودشان و اطرافیانشان به خاطر دارند. سال‌هایی که داشتن بچه‌های بیشتر تبلیغ می‌شد و ارگان‌های دولتی به کارگران و کارمندانشان برای داشتن بچه‌های سوم و چهارم امتیازات زیادی می‌دادند. مثلا وقتی من به‌عنوان فرزند سوم به دنیا آمدم اسم پدرم در لیست اولویت‌های مسکن در محل کارش قرار گرفت و یا کوپن‌های آن روزها برای خانواده‌های پر جمعیت یک امتیاز خاص و چاله پر کن بود. در دهه ٦٠ نرخ باروری و فرزندآوری در کشور ٦,٤ فرزند به ازای هر زن ١٥تا ٤٩ساله بود. سیاست‌هایی در برنامه پنج ساله اول توسعه تدوین و اجرائی شد تا نرخ باروری در اوایل دهه ٩٠به ٤ فرزند برای هر زن ١٥تا ٤٩ ساله ایرانی برسد. اما متاسفانه با اشتباهاتی که در برنامه‌های کاهش جمعیتی بود، نرخ باروری در اوایل دهه ۷۰ به ٤ فرزند رسید و اهداف تعیین شده برنامه برای دهه ٩٠ در واقع ۲۰ سال زودتر از آن محقق شد و این روند کاهشی همین‌طور تا امروز ادامه یافت. دراین شرایط اگر رشد جمعیت با این روند ادامه یابد، در سال ١٤٢٥به صفر و پس از آن به رقم منفی خواهد رسید و باید یادآوری کرد که در برآوردهای جمعیتی، نرخ جمعیت اولین عدد مهم برای یک کشور است.

چرا تجرد زنان بیشتر به نظر می‌آید؟

زنان به واسطه ماهیت وجودیشان، یک وظیفه نانوشته در جامعه و جمعیت دارند و آن همین تعهد طبیعی فرزندآوری است. یعنی اگر مادربزرگ‌های ما میانگین ٦ تا ١٢ فرزند را تجربه کردند و مادران ما تجربه میانگین ٣ تا ٦ فرزند را، حالا زنان این دوره باید این تعهد را با کاهش متناسب دوره خودشان ادامه دهند. در صورت ادامه‌نیافتن این چرخه که در آن دخترانی برای ادامه فرزندآوری وجود نداشته باشند، نرخ باروری افت می‌کند. در تعریف علمی از نرخ باروری گفته‌اند «تعداد فرزندانی که هر خانم در طول دوران بالقوه باروری خود (١٥ تا ٤٩ سال) به دنیا می‌آورد». با این تعریف می‌توانید تعداد دختران مجرد ازدواج‌نکرده اطرافتان را مرور کوتاهی کنید و ببینید که این نگرانی چقدر می‌تواند بزرگ باشد.

اگرچه حداقل در یک دهه اخیر که سن ازدواج تغییرات زیادی داشته، زنان مجرد که عموما شاغل و تحصیل‌کرده هم هستند، کمتر مورداتهام قرار می‌گیرند اما تجرد قطعی در زنان همواره با بازخوردها و واکنش‌های اجتماعی منفی نسبت به تجرد مردان مواجه بوده است. دلایل ازدواج‌نکردن یک زن در جامعه ما مختلف است و زنان همانند مردان ممکن است فردی هم‌سطح خود پیدا نکنند اما جامعه بیشتر به زنان انگ می‌زند. این زنان مجرد هستند که از سنی به بعد با عنوان‌هایی نظیر «ترشیدگی» مواجه هستند و حتی بسیاری از خانواده‌ها برای فرار از همین انگ، دخترانشان را به هر نوع ازدواجی مجبور می‌کنند. معمولا زنان هرگزازدواج‌نکرده با این انگ مواجه هستند که «اگر ایرادی نداشت حتما باید ازدواج می‌کرد».

فارغ از این موارد، تجرد برای زنان، با توجه به شرایط فیزیکی و هورمون‌های مختلفی که دارند، آسیب‌های جسمی بیشتری نسبت به مردان دارد. جدای از برخی بیماری‌های روحی و روانی همچون افسردگی، زنان هرگزازدواج‌نکرده به دلیل نداشتن رابطه جنسی و محرومیت از بارداری و مادرشدن، در معرض انواع بیماری‌ها قرار دارند. درگیربودن با انواع کیست‌های دردناک و خطرناک رحم و تخمدان و افزایش بیماری‌های قلبی جزء موارد اثبات‌شده در مورد زنانی است که در تجرد قطعی هستند. البته نباید این موضوع را از نظر دور داشت که بسیاری از این زنان و مردان ممکن است وارد رابطه‌ای غیر از ازدواج شده باشند و به همین دلیل باید عوارض و بیماری‌های ناشی از روابط جنسی پرخطر را هم به این موارد بیفزاییم.

با ناهید خداکرمی، رئیس انجمن علمی مامایی و رئیس کارگروه بهداشت، سلامت و محیط‌زیست معاونت زنان و خانواده ریاست‌جمهوری، درباره کاهش نرخ باروری و ضررهای تجرد قطعی در مردان و به‌خصوص زنان صحبت کردیم و او این زنگ خطر را در ابعاد متفاوتی تشریح کرد.  او معتقد است مراکز آمار و ثبت احوال، مجلس شورای اسلامی و سایر ارگان‌های مسئول در این سال‌ها، هشدارهای کاهش نرخ باروری را جدی نگرفته‌اند و می‌گوید: نباید صرفا دختران را مؤثر و مقصر دانست و قطعا پسرها هم در این روند دخیل و تأثیرگذار هستند. آمار دقیقی از تعداد دختران و پسران در سن تجرد و دلایل عدم ازدواج یا سایر مسائل مرتبط با این افراد وجود ندارد اما مسئله مهم این است که تجرد قطعی روی هر دو جنس تأثیر منفی دارد و اگرچه هر دو جنس را به آسیب‌های متعددی می‌کشاند اما درباره جنس زن این آسیب بیشتر است. 

وی معتقد است نتیجه کاهش نرخ باروری همین رواج تجرد قطعی، مسائلی چون ازدواج سفید و روابط جنسی پرخطر است. وی گفت: بسیاری از دختران و پسران برای فرار از مشکلات و انگ‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ترجیح می‌دهند خود را از قیدوبند ازدواج دور کنند و یا مجرد بمانند یا به سمت این روابط بروند. البته برای همین مسئله یعنی رواج ازدواج سفید و روابطی که با تعاریف خاص شکل می‌گیرد، آماری وجود ندارد و هیچ مطالعه میدانی و کارشناسی‌شده‌ای روی آنها صورت نگرفته است تا وسعت و دامنه آن و عمق فاجعه را دریابیم و بتوانیم درباره آن درست فکر و برنامه‌ریزی کنیم. درحال‌حاضر با توجه به آمار سازمان ثبت احوال و مرکز آمار می‌توان حدس‌هایی از تعداد این واقعه در جامعه و میزان شیوع آن داشت و تنها اعلام نگرانی کرد.

خداکرمی موضوع تجرد قطعی برای خانم‌ها و ازدست‌دادن فرصت مادرشدن را از نظر سلامت جسمی و نیز بعد اجتماعی موردارزیابی قرار داد و گفت: اگرچه ازدواج‌نکردن و واردنشدن به زندگی زناشویی و تجرد قطعی برای هر دو جنس مرد و زن آسیب‌های زیادی دارد اما آسیب‌های جسمی و روانی خانم‌ها به دلیل شرایط فیزیکی آنها بیشتر است. تخمدان‌ها و هرمون‌ها در خانم‌هایی که ازدواج می‌کنند، کارکرد همیشگی خود را دارد و آنها را از انواع بیماری‌ها دور می‌کند. تعداد زیادی از خانم‌هایی که ازدواج نمی‌کنند و فرصت باروری ندارند به انواع بیماری‌ها از جمله سرطان تخمدان و پستان و آندومتر دچار می‌شوند.  وی می‌گوید زنانی که در تجرد قطعی هستند از نظر سلامت روان دچار آسیب‌های اساسی می‌شوند چراکه بدن خانم‌ها از یکی از پتانسیل‌های اصلی خود یعنی باروری و مادرشدن دور می‌ماند. یکی از همین آسیب‌های روانی و عاطفی، نداشتن خانواده و بروز عشق و علاقه و وابستگی‌های خانوادگی است. این علایق معمولا به افراد، امید به زندگی و انگیزه می‌دهند و نبود آنها، جسم و روح افراد را از زندگی روزمره خسته و دچار یأس و ناامیدی می‌کند. 

خداکرمی تأکید دارد که درمورد داشتن روابط جنسی، مردان نسبت به زنان آسیب بیشتری دارند و می‌افزاید: زنان نوعی کنترل درونی دارند و سیستم بدنشان این اجازه را به آنها می‌دهد اما غلیان جنسی در مردان بسیار بیشتر است. طبیعت فیزیکی آنها میل به ارتباط جنسی را بیشتر می‌کند و به همین دلیل احتمال تمایل مردان مجرد به روابط جنسی ناسالم و پرخطر بیشتر است و آنها بیشتر در معرض ابتلا به انواع بیماری‌های مقاربتی و سرطان‌های ناشی از آنها هستند. در کنار همه این مسائل باید خطر ابتلا به HIV را برای زن و مرد قرار داد که متأسفانه آمار کمی ندارد و عموما در میان افرادی که آگاهی کمی دارند بیشتر اتفاق می‌افتد. 

وی تأکید دارد که برخی از تصمیم‌ها و قوانین بر بار این آسیب‌ها می‌افزاید و در توضیح آن می‌گوید: در قانون طرح تعالی جمعیت که متناسب با سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری تنظیم و کلیات آن در صحن علنی مجلس هم بررسی شده است، مسائل خطرناکی وجود دارد. یکی از این موارد قراردادن سن ازدواج ١٨ تا ٢٢ سال برای زنان است. به این ترتیب هر دختری که از این سن بگذرد، مقابل نگاه‌های جامعه و در معرض انگ ترشیدگی و ترس تنهاماندن قرار می‌گیرد. این طرح اگرچه نقاط قوت زیادی دارد اما نقاط ضعف خطرناکی را هم در دل خود جای داده است. میل به ازدواج و فرزندآوری باید به شکل طبیعی در زن و مرد وجود داشته باشد و اتفاقا به‌جای گرفتن انگشت اتهام به سمت زنان، باید بیشترین میزان کار فرهنگی و اجتماعی را روی پسران در سنین پایین و قبل از دوران جوانی داشته باشیم تا وظایف همسر و پدربودن و احترام به جنس مخالف را یاد بگیرند و در سنین بالاتر بتوانند از مهارت‌های خود استفاده کنند.

وی با تأکید بر اینکه نباید تنها زنان را در کاهش نرخ باروری مقصر بدانیم و حتما مسائل اجتماعی و مردان در بروز این مسئله نقش اساسی دارند، گفت: زنان خودشان قربانی این ماجرا هستند و به دلیل بروز این شرایط در جامعه از تجربیات شیرین زندگی یک زن محروم شده‌اند.

از کله‌پاچه یخچال عروس تا کیک موزیکال

ازدواج‌های ساده و جمع و جور که نه عروس و داماد را به زحمت و قرض بیندازد و نه مهمان‌ها را گرفتار تکلف و خرج تراشی کند، شعار مسئولان دولتی و توصیه مشاوران خانواده است.

به گزارش تسنیم، زوج‌هایی هستند که نه به ازدواج ساده وکم‌خرج اعتقاد قلبی دارند و نه از موضع خود برای برپا کردن مراسم پرخرج و خیره کننده کوتاه می‌آیند .

حاصل این طرز فکرمی شود عکس‌ها و فیلم‌های محیرالعقول از جهیزیه‌ها، ماشین‌های عروس لوکس و تجملی، کیک‌های ازدواج ویژه و ده‌ها خرده کاری پرهزینه برای مراسم چند ساعته ازدواج که در سایت‌های اینترنتی و فضاهای مجازی دست به دست می‌چرخد و عده‌ای را مجذوب این سبک زندگی و عده‌ای را دلشکسته از جیب بی‌پول خود می‌کند.

تجمل درون خانه

ابتدا جا می‌خوری از تصویر سلفون کشیده یک دست کله و پاچه گوسفند که مثل یک عروس مژه مصنوعی به چشم چسبانده، لب را سرخ کرده، ابروها را رنگ زده و سربندی قرمز به سر پیچیده. ولی به تصویر که عادت می‌کنی سم‌های واکس خورده و انگشتری نگین‌دار را می‌بینی که به این سم‌ها وصل و روی هم شده کله و پاچه مخصوص یخچال عروس.

این کله و پاچه را که ببینی، دیگر از مرغ ویژه یخچال عروس جا نمی‌خوری وقتی درون یک سینی، مرغی پرکنده را می‌بینی که سر یک عروسک روی گردنش چسبیده و دستبند و النگو به دو بال و یک کیف صورتی کوچک زیربغلش گذاشته‌اند. ماهی یخچال عروس، گوشت یخچال عروس، میوه و نوشیدنی یخچال عروس، اینها این روزها شده اسباب فخرفروشی بعضی خانواده‌ها که تا این حد خوش‌ذوق و باسلیقه‌اند و البته وسیله‌ای شده برای کسب و کار عده‌ای دیگرکه با تزئین جهیزیه عروس امرار معاش می‌کنند . پیدا کردن این افراد کارآسانی است و مایه‌اش کمی گشت زدن است در شبکه‌های اجتماعی. تماس برقرار می‌شود، دختری جوان آن سوی خط است و می‌گوید کار اصلی‌اش تهیه کیک، دسر و ژله برای یخچال عروس است که هزینه تهیه یک کیک و یک دسر و یک ژله می‌شود ۱۵۰ هزار تومان.

دکتر آقاجانی:

ازدواج تابع قوانین مدنی شرعی و عرفی است که نقش عرف از دو قانون دیگر قوی‌تر ‌ است و هرچه جامعه مدرن‌تر شود، تجملات و رقابت ‌‌بیشتر می‌شود

تماسی دیگر برقرار می‌شود، بازهم زنی جوان پاسخگوست، او میوه‌ها و الویه و بطری‌های نوشیدنی یخچال را تزئین می‌کند و می‌گوید میوه و مواد لازم را که خانواده‌ها در اختیارش بگذارند، دستمزدش می‌شود ۲۰۰ هزار تومان . به جزاین دو، افراد دیگری نیزهستند که کارشان تزئین تخم‌مرغ‌های یخچال یا نان و پنیر و سبزی عروس است با هزینه ۳۰ هزار تومان به بالا. عده‌ای دیگر هم دکوپاژ عکس روی صابون‌های جهیزیه را انجام می‌دهند با دستمزدی از هفت تا ده هزارتومان بابت تزئین هر قالب صابون.

تجمل بیرون خانه

عروس و دامادهای معمولی اما پا به چنین خانه‌هایی نمی‌گذارند. ساکنان این خانه‌های بزک‌شده که حتی گوشت چرخ کرده درون فریزرش در ازای هزینه‌ای تزئین شده یا در سرویس بهداشتی‌اش که با تورهای رنگی و پارچه‌های ساتن آراسته شده، کاسه‌های آجیل و شکلات قرار گرفته، کسی نیستند جزعده‌ای که مراسمی پرتجمل و تشریفات راه انداخته‌اند.

کاملا بستگی به جیب هر زوجی دارد هزینه‌ای که صرف خرید لباس، طلا و جواهر، شام عروسی و تالار و هزار خرده‌ریز دیگر می‌شود؛ این هزینه‌ها سقف ندارد. اما گاهی اوقات در گوشه‌ای از این کشور اتفاقاتی رخ می‌دهد که چشم خیلی‌ها را خیره می‌کند، مثل خودرویی که حالا در سایت‌های اینترنتی به نام گران‌ترین ماشین عروس ایران شناخته می‌شود؛ یک رولزرویس فانتوم کوپه سفید رنگ با پلاک گذرموقت است که گفته می‌شود قیمتش بالای ۴۰۰ هزار یوروست . البته مشخص نیست عروس و داماد، مالک این خودرو بوده‌اند یا نه، ولی ملالی نیست چون حتی اگر دوستداران تجمل صاحب خودروهای لوکس نباشند، می‌توانند با چند میلیون تومان،ماشین عروسی مدل بالا و چشم خیره‌کن داشته باشند. پیگیری‌های ما نشان می‌دهد در تهران می‌توان یک بنز اس ۵۰۰ را از ساعتی ۹۰ هزار تا ۱۲۰ هزار تومان اجاره کرد یا برای هر ساعت استفاده از یک بی‌ام‌دبلیو ۷۴۰ آی ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان پرداخت یا دل به دریا زد و پورشه پانامرا را با ساعتی ۱۴۰ هزار تومان کرایه کرد یا سوار مازراتی شد و بابت هر ساعت ۱۸۰ هزار تومان پرداخت .

موسسات اتومبیل‌های کرایه‌ای لوکس همه رقم خودرو در اختیار مشتریان قرار می‌دهند البته با این شرط که مدت استفاده از آن بیش از ۱۲ ساعت باشد که با یک ضرب ساده، رقمی که بابت کرایه ماشین عروس نیاز است، مشخص می‌شود.

چرا تجملات؟

بعضی از مردم اسم این قبیل کارها را می‌گذارند وقت تلف کردن یا هدر دادن پول، اما این کارها برای عده‌ای عین زندگی است؛ یک جزء جدانشدنی از زیباترین شب زندگی. روان‌شناسان و جامعه‌شناسان هم هر کدام تحلیل خود را دارند وعده‌ای پرداختن به حاشیه‌های ازدواج با این غلظت را مصداق تجمل گرایی می‌دانند. اما کسی مثل دکتر حسین آقاجانی، جامعه‌شناس که سال‌های زیادی از عمرش را میان اقوام ایرانی گذرانده و مراسم ازدواج در گوشه و کنار ایران را مطالعه کرده، می‌گوید اینها نه تجملات که عرف جامعه ماست.

دکتر بیرشک:

آنچه جایش در زندگی‌های امروزی خالی است تلاش برای خوشبختی واقعی است که برای عده‌ای این دو مفهوم خلاصه شده در خرج کردن و متفاوت بودن نسبت به دیگران

او به جام‌جم می‌گوید ازدواج تابع قوانین مدنی، شرعی و عرفی است که نقش عرف در شکل‌گیری فرهنگ ازدواج از دو قانون دیگر قوی‌تر و نافذتر است و هرچه جامعه مدرن‌تر شود، تجملات و رقابت میان مردم بیشتر می‌شود. این جامعه‌شناس تحلیلش این است که وقتی در یک جامعه طبقات و پایگاه‌های اجتماعی متفاوت وجود داشته باشد، ارزشگذاری‌ها نیز براساس پایگاه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد که بر همین اساس وقتی زوجی متعلق به یک طبقه مرفه باشند، طالب ازدواج پرزرق و برق‌اند و غیر از این را سبک گرفتن مراسم ازدواج تلقی می‌کنند .

اما سوی دیگر این تحلیل، دکتر بهروز بیرشک، روان‌شناس قرار دارد که ظهور تجملات روزافزون را یک مشکل می‌داند، نه پدیده‌ای که بتوان با آسودگی از کنارش گذشت. او تجملات و تشریفات در ازدواج را ربط می‌دهد به افزایش رقابت میان افراد بر سر امورات مادی و از بین رفتن معنای واقعی ارزش‌ها و معیارها در زندگی خیلی‌ها. به اعتقاد این روان‌شناس، آنچه جایش در زندگی‌های امروزی خالی است تلاش برای سعادت وخوشبختی واقعی است که برای عده‌ای این دو مفهوم خلاصه شده درخرج کردن و متفاوت بودن نسبت به دیگران.

دولت‌ها وارد شوند یا خیر؟

چه کسی می‌تواند ترمز ولع برای تفاخر و متفاوت بودن را بکشد؟ هرکسی به نوبه خود، خانواده‌ها یا دولت؟ هرشخصی برای این سوال پاسخی دارد، عده‌ای می‌گویند آدم‌ها را باید به حال خودشان رها کرد تا آن طورکه می‌پسندند زندگی کنند، گروهی دیگر اما معتقدند بد نیست اگرخانواده‌ها وارد گود شوند و ترمز تجملگرایی را بکشند. در این میان دکتر بیرشک و آقاجانی می‌گویند هرکسی وارد این گود شود بهتر است تا این که دولت به این موضوع ورود کند. بیرشک نقش خانواده‌ها را پررنگ می‌داند و آنها را مسئول راهنمایی نسل جوان می‌داند و آقاجانی معتقد است اگر در امورات خانوادگی مداخله نکنند و از بالا به پایین نسخه نپیچند، بهتر است .

تجمل شیرین

ماشین‌های لوکس سال‌هاست زیرپای برخی عروس و دامادها گاز می‌خورد و اتفاق تازه‌ای نیست. اما سوژه تازه، کیک‌های موزیکال عروسی است که این اواخر خیلی‌ها را به دنبال خود کشانده است؛ کیک‌هایی با یک متر ارتفاع که می‌تواند موزیکال شود. یکی از طراحان این کیک‌ها به ما می‌گوید وقتی تمام بدنه این کیک نورپردازی شود و در تالار رقص نور کند و موزیکش به گوش مهمانان برسد، آن وقت لذت داشتن کیکی مدرن احساس می‌شود . نورپردازی این کیک ۶۰۰ هزار تومان خرج دارد که این جدا از هزینه پخت کیک است .

با پسر کوچکتر از خود ازدواج می کنید؟

امروزه وقتی نظر مجردها را درباره اختلاف سنی مطلوب بین زن و شوهر می پرسی اکثراً با این پاسخ ها روبرو می شوی که «سن که خیلی مهم نیست، چیزای مهم تر از سن هم هست، مهم تفاهمه و...».

اما از همین جواب ها هم می شود فهمید که آن ها می دانند که به هر حال تناسب سنی مهم است. این تعارض فکر و رفتار، در زمان تصمیم گیری جوانان را بر سر دو راهی تردید قرار می دهد. چگونه می شود در عبور سالم از این تردید به آن ها کمک کرد؟

ازدواج یک امر چند عاملی است. یعنی برای این که دو نفر بتواند ازدواج کنند و ازدواج پایدار و رضایت مندانه ای هم داشته باشند، باید چند عامل مختلف کنار هم جمع بشوند تا این اتفاق بیفتد. سن یکی از این عوامل است که امروزه به دلیل تغییرات ناشی از عبور از دوران گذار، معادله اش نسبت به گذشته کمی به هم ریخته تر شده است. یعنی این که بر خلاف مردان قدیم که از ترس حرف و حدیث آشنا و غریبه، خیلی به ندرت به فکر خواستگاری کردن از دختری بزرگتر از خود می افتادند، مردان جوان امروزی که به دلایل متعددی فشار ناشی از این رفتار را روی خودشان کمتر می بینند از این کار اِبایی ندارند. همین اتفاق برای دختران مجرد هم افتاده است، به عبارت دیگر دختران امروزی وقتی با خبر می شوند که پسری کم سن و سال تر از خودشان به آن ها علاقمند شده و قصد خواستگاری دارد، بیش از گذشته به عنوان یک نکته مثبت به آن نگاه می کنند. البته منظور این نیست که این جوانان هیچ نگرانی خاصی در این زمینه ندارند و با خیالی صد در صد مطمئن پیمان ازدواج را امضاء خواهند کرد.

مسلماً به دلیل افزایش سطح تحصیلات و تأثیر رسانه ها، آگاهی جوانان از آسیب های احتمالی این شکل از ازدواج ها بیشتر شده و این باعث افزایش تردید و دو دلی آن ها در تصمیم گیری برای ازدواج شده است. عرف هم که همچنان جای خودش را دارد. با در نظر گرفتن مجموع این مقولات و نیز با توجه به دشوارتر شدن و پیچیده تر شدن ازدواج نسبت به گذشته به عنوان یک عاملی که ترس جوانان (به خصوص دختر ها) را از مجرد ماندن افزایش داده و احتمال اقدام آن ها به ازدواج آن هم با نادیده گرفتن تفاوت های سنی منطقی و معقول را بیشتر کرده است، چگونه می توان به جوانان کمک کرد تا تصمیمات صحیح تری بگیرند؟ در این مقاله به این موضوع می پردازیم.

نادیده گرفتن سن در چه سنی؟

این که دختری بخواهد با پسری کوچکتر از خود ازدواج کند و یا پسری به فکر ازدواج با دختری بزرگتر از خود بیفتد در هر سنی برای هر کدام از دو طرف، ممکن است اتفاق بیفتد و الگوی مشخصی ندارد اما به طور کلی هر قدر سن جوانان به خصوص دختران بالاتر می رود (مثلاً از سی سالگی به بعد) به دلیل کم تر شدن گزینه های مناسب ازدواج، احتمال آن بیشتر می شود.

دختر یا پسر، کدام بیشتر آسیب می بینند؟

حتماً با مطالعاتی که دارید می دانید که چرا از لحاظ علمی ندیده گرفتن تناسب سنی  بین زن و شوهر نادرست قلمداد می شود. پس از تکرار مکررات صرف نظر می کنم و به این می پردازم که اگر دختری با سن بیشتر و پسری کم سن تر با هم ازدواج کردند و ازدواجشان بنا بر همان دلایل علمی که صحبتش شد با مشکلاتی دائمی و غیر قابل تحمل مواجه شد کدام یک از طرفین بیشتر آسیب خواهند دید؟ زن یا مرد؟

نمی خواهم بگویم که مردها رویین تن هستند و از این مشکلات آسیب نمی بینند، اما واقعیت این است که در این شکل از ازدواج ها زن ها با تهدیدهای بیشتری مواجه هستند و همین مسئله آسیب پذیری آن ها را بیشتر می کند. مثال می زنم.

خانم مجردی در اواسط دهه سی با آقای مجردی که هشت سال از او کوچکتر است، ازدواج می کند. در ظاهر همه چیز خوب به نظر می رسد اما چند عامل به طور همیشگی این خانم را تهدید می کنند:

1. مخالفت های خانواده همسر که همچنان ادامه دارد و هر لحظه ممکن است شوهر او را دلزده کند.

2. تأثیر پذیری شوهر از خانواده اش.

3. محدود تر بودن فرصت مادر شدن و یا از ترس از دست دادن این فرصت به دلیل عدم آمادگی شوهر و یا مخالفت های خانواده او.

4. این ترس که شوهرش روزی جذب زن های جوان تر شود.

5. از دست دادن جذابیت جنسی برای شوهر.

و غیره. گذشته از این ها معمولاً عرف هم یک زنی را که با مردی کوچکتر از خود ازدواج کرده و حالا کارش به اشکال خورده است بیشتر تنبیه می کند. در نتیجه می توان گفت که تبعات ازدواج بدون دادن اهمیت لازم و کافی به تناسب سنی، برای زنان بدتر از مردان است. حال این سوال مطرح است، در زمان ازدواج با فردی  که تناسب سنی ندارید، لازم است به چه نکاتی توجه کنید؟

 چرا ازدواج؟

هر کسی که می خواهد ازدواج کند باید این سؤال را از خودش بپرسد و تا زمانی که جوابی درست و منطقی برای آن پیدا نکرده اقدامی نکند. اگر شما می خواهید با کسی ازدواج کنید که با هم تناسب سنی عرفی و یا علمی لازم را ندارید حتماً از خودتان بپرسید که «چرا می خواهم ازدواج کنم؟ و چرا می خواهم با این فرد ازدواج کنم؟». با خودتان رو راست باشید و اگر دیدید دلایل تان دور محور «ترس از تنها ماندن»، «فرار از شرایط سخت فعلی مثلاً نداشتن امنیت و یا بی پولی»، «داشتن یک حامی بیست و چهار ساعته ی مادر وار» و ... می چرخد بیشتر تأمل کنید.

 خودتان را بشناسید

قبل از این که بخواهید ازدواج کنید باید بدانید کیستید، چه هویتی از خودتان سراغ دارید و می خواهید چه کار کنید؟ به خصوص حالا که می خواهید با مردی کوچکتر و یا زنی بزرگتر از خود ازدواج کنید، لازم است بدانید چه جور آدمی هستید؟ مثلاً اگر در آینده جایی رفتید و دیگران درباره تفاوت سنی شما و همسرتان سؤال کردند آیا ناراحت می شوید یا برایتان مهم نیست؟ اگر مَردید و مدتی دیگر زنتان به دلایل جسمی با مشکلاتی در باروری مواجه شود (نمی گویم ناتوان بشود چون امروزه با کمک علم، احتمال بارداری های موفق در بالای چهل سال هم برای زنان به وجود آمده است) و لازم شد که شما برای بچه دار شدن زمان و هزینه ای را صرف کنید، چقدر می توانید با آن کنار بیایید؟ یا چقدر می توانید تداوم مخالفت های خانواده تان را که ممکن است به صورت کم کردن حمایتشان از شما و یا کنایه زدن باشد مدیریت کنید؟

 طرف مقابلتان کیست؟

انگیزه طرف دیگر از ازدواج با شما چیست؟ با واقع بینی به این سؤال جواب بدهید.

 چقدر تفاوت؟ چقدر تناسب؟

اگر زنی که می خواهید با او ازدواج کنید دو سال و یا کمتر از شما بزرگتر است، و یا مردی که می خواهید با او ازدواج کنید دو سال و یا کمتر از شما کوچکتر است، شاید بتوانید این تفاوت را نادیده بگیرید البته فقط و فقط اگر از لحاظ سایر ویژگی ها مانند خصوصیت های شخصیتی، بلوغ عقلی، روانی و اجتماعی و نیز تناسب های اعتقادی، خانوادگی و حتی ظاهری (یعنی تناسب سنی که قیافه و ظاهرتان نشان می دهد) تفاوت زیادی با هم نداشته باشید. واضح است که تعیین تناسب در ویژگی هایی مثل شخصیت و بلوغ نیاز به نظر تخصصی دارد و کمک مشاورین در این زمینه می تواند مفید باشد.

دوره های سنی را جدی بگیرید

اگر شما به عنوان زن، بیست و هفت- هشت ساله هستید و کسی که به خواستگاری تان آمده پسری بیست، بیست و یک ساله است به این نکته توجه کنید، شما در دوره جوانی به سر می برید و به دلیل زن بودن تان به بلوغ کامل رسیده اید اما همسر مورد نظرتان در اواخر دوره نوجوانی است و هنوز به طور کامل وارد دوره جوانی نشده است. این تفاوت مهم است چون نیازها و انتظارات انسان ها در هر دوره ای از زندگی با دوره بعدی یا قبلی متفاوت است.

 تغییر را جدی نگیرید

پدر و مادر شما و یا خواهر و برادرتان به عنوان یک انسان قوت ها و ضعف هایی دارند. شما در طی تمام این سال ها که با آن ها زندگی کرده اید چقدر توانسته اید تغییرشان بدهید؟

 آیا از پس عرف بر می آیید؟

عرف برآیندی از تفکر جمعی یک جامعه و فرهنگ است که به دلیل تغییراتی که در زمان های مختلف در تفکر آدم ها ایجاد می شود. بعضاً جاهایی از سوی علم و یا مذهب با چالش و حتی رد مواجه شده است اما  این به آن معنا نیست که عرف لزوماً در همه موارد غلط است و باید کنار گذاشته شود. حتی اگر این قدر افراطی هم فکر بکنیم باز هم قدرت عرف را نمی توانیم انکار کنیم. عرف در جامعه ما بزرگتر بودن زن از شوهر را نمی پذیرد. این یک واقعیت است که پذیرش آن از سوی شما که می خواهید عرف را به این شیوه نقض کنید، کمک می کند تا تصمیم منطقی تری بگیرید.

مشکلات بعد از ازدواج را بشناسید

ازدواج فقط شما را به عشق زندگی تان نمی رساند و باید باور کنید همراهی شریکی که امروز در کنار شما سند ازدواج را امضا می کند، به معنای محو شدن همه مشکلات نیست. اگر آمادگی مقابله با مشکلات ازدواج را نداشته باشید، شیرینی بله گفتن هر روز در کام تان کمتر می شود.

اگر می خواهید مشکلات ناگزیر زندگی مشترک به ارتباط زن و شوهری شما آسیب نزند این مطلب را بخوانید.

انتظارات غیر واقعی

شاید بتوانیم ادعا کنیم که انتظارات بیهوده و غیرواقعی، دلیل اصلی شکست زن و شوهرها باشد. چاره ای ندارید،باید درمورد اینکه دنیای زندگی زناشویی واقعا چه دنیایی است با خودتان صادق باشید. اگر فکر می کنید با ازدواج هیچ چیز دیگری جز هدیه های شاعرانه، گل رز وقرار شام عاشقانه به زندگی تان وارد نمی شود، اتفاق خوبی در انتظارتان نیست. پیش از آنکه بله را بگویید، باید باور کنید که روزهای سخت هم در کنار روزهای خوب جریان خواهد داشت و برخلاف زندگی قبلی تان، این بار خود شما مسئول کنترل شرایط و آسان کردن دشواری ها هستید.

مشکلات مالی و شغلی

تا سر خانه و زندگی تان نروید، نمی دانید که سامان دادن به مشکلات مالی  یعنی چه. اگر تجربه زندگی مستقل را نداشته اید، قطعا معنای دقیق سروکله زدن با صاحبخانه را نمی دانید و در مورد اینکه پرورش یک فرزند برایتان چقدر خرج بر می دارد هم اطلاعی ندارید. اگر شما بدون آمادگی برای مواجهه با این مشکلات به خانه مشترکتان پابگذارید، دور از ذهن نیست که گاهی کم بیاورید و از خود بپرسید: "این همان زندگی ای است که می خواستم؟" اما باور کنید اگر کمی ریاضی و حساب و کتاب سردربیاورید و بتوانید نیاز ها و انتظارات تان را با جیب تان هماهنگ کنید، مشکلات مالی در آخرین ردیف مشکلات زندگی تان طبقه بندی خواهد شد.

دخالت خانواده ها

فرقی نمی کند در کجای دنیا زندگی کنید. اغلب خانواده ها در گوشه گوشه جهان باور نمی کنندکه فرزند ازدواج کرده شان، خودش از حساب و کتاب زندگی اش به خوبی سر درمی آورد و بدون نظارت لحظه به لحظه  می تواند از پس مشکلات حتی شکست ها بربیاید. اگر شما تصور می کنید اجرای بی چون و چرای حکم خانواده ها یعنی وفاداری به آنها، در اشتباهید! بعد از ازدواج شما باید در درجه اول به همسرتان و خانواده ای که می سازید وفادار باشید و حق ندارید نیازهای خانواده خودتان را به خاطر دیگران قربانی کنید، اما مراقب باشید! مرز میان بی اعتنایی و دل شکستن و داشتن استقلال باریک است و اغلب زوج ها به خاطر نشناختن همین مرز کارشان به جدایی می کشد. پس نگذارید کسی برایتان تصمیم بگیرد و زندگی تان را اداره کند و در مقابل به خانواده تان هم ثابت کنید که دوست شان دارید و اگر نظر آنها را به اصلاح زندگی تان تشخیص دهید، می توانید پذیرای توصیه های شان باشید.

مشکلات ارتباطی

ارتباط برقرار کردن با همسر شاید الان برایتان خیلی راحت باشد اما وقتی زیر یک سقف بروید به همان اندازه که به هم نزدیک می شوید،تنش هایتان هم بیشتر می شود. اعتماد کردن، درک کردن، به تفاهم رسیدن و گذشت کردن شایع ترین مشکلات این دوران هستند که باید مدیریت شان کنید. فراموش نکنید همسرتان ذهن تان را نمی خواند و بی آن که با او در مورد احساس تان و مشکلات تان صحبت کنید نمی تواند از آنها سر در بیاورد. پس بدون پیش داوری و قضاوت، با یکدیگر در مورد زندگی مشترک تان صحبت کنید. توقع نداشته باشید همسرتان تنها با رفتارهایی که از نظر شما نشانه تلقی می شوند به مشکلات پی ببرد و برای حل کردنشان تلاش کند. هنوز آغاز زندگی مشترک شماست و شما باید به خود و همسرتان برای بهتر شناختن یکدیگر زمان بدهید. آنچه در دل دارید را به صراحت اما با لحنی آرام بیان کنید و به جای دنبال مقصر گشتن، نزدیک ترین راه منطقی برای خروج از بحران را پیدا کنید. اگر با هم برای حل کردن مشکلات صحبت می کنید پس باید به دنبال یک راه حل مشترک هم بگردید. راهی که هر دوی شما با همراهی یکدیگر برای خروج از بحران انتخاب کرده و می پیمایید.

تقسیم کار

یکی از چالش های بعد از عروسی نحوه تقسیم کار و حتی تقسیم درآمدها است. هر کس مسئولیتی دارد اما دلیل بر این نیست که الزاما تمام کارهای منزل با زن است و مسئولیت آقایان بیرون از خانه. در ابتدای ازدواج سنگ هایتان را با هم وا بکنید، وظایف را تقسیم کنید و به انجام آنها پایبند باشید. یادتان باشد، زندگی مشترک بر مبنای اشتراک باقی می ماند. پس برای حفظ تعادل و ثبات زندگی تان، به این اشتراک و همراهی احترام بگذارید.