معیارهای انتخاب همسر آینده
در اسلام شرط سنی برای ازدواج لحاظ نشده است که مثلا زوجین توافق سنی نداشتند، عقد ازدواجشان باطل باشد.
به گزارش زنان کویر ، به نقل از ساجده، مرد در هر سنی که باشد می تواند، با یک زن بالغ در هر سنی که باشد ازدواج کندو بر عکس زن در هر سنی که باشد می تواند با یک مرد. در هر سنی که باشد ازدواج کند، اما بهتر است حتی المقدور تناسب در سن، در بین زن و شوهر رعایت شود، چون زن و شوهری که از جهت سن، تناسب داشته باشند، بهترمی توانند با هم زندگی کنند و مشکلاتشان کمتر خواهد بود، زیرا تمایلات جنسی در سنین مختلف یکسان نیست. [1]
فردی که با همسر خود، اختلاف سنی فاحشی دارد، این فاصله معمولا فاصله ی فکری به وجود می آورد و باعث اختلاف در زندگی و عدم تفاهم خواهد شد. در جامعه زیاد مشاهده شده که دختر جوانی به اجبار به همسری مردی با اختلاف سنی ، 10 ، 15 ، 20 سال رسیده که در نهایت به طلاق کشیده شده است، هر چه از لحاظ سنی به هم نزدیک تر باشند و تفاهم و توافق در زندگی بیشتر خواهد شد.[2]
در این گونه ازدواج ها، اگر چه همه گونه امکانات مادی وجود داشته باشد، ولی هدف اساسی از ازدواج که « سکون و آرامش» است بدست نخواهد آمد. ممکن است در ابتدای چنین ازدواج هائی نام و نشانی از عوارض عدم رضایت به چشم نخورده، ولی پس از گذشت فصولی از ازدواج، به تدریج اختلاف سنی، مسائلی را به وجود خواهد آورد،[3] چه بسا یکی از طرفین به خاطر کمی سن و کم تجربگی نمی تواند دیگری را تحمل کند و یا احیانا آن که از سن بالائی برخوردار است از لحاظ غریزه ی جنسی ضعیف و دیگری قوی است و نمی تواند طرف مقابل را ارضاء و اشباع کند. [4]
اینجاست که اگر ایمان کافی در طرف مقابل نباشد، دست به کارهای خلاف می زند و اساس خانواده را در هم می ریزد و حیثیت خانواده یا طایفه ای را در معرض خطر قرارمی دهد. [5] باید توجه داشته باشیم ، آئین اسلام مرد و زن را تنها به رعایت تقوی و عفت دعوت نمی کند، بلکه راه هائی که تقوی و عفت را تضمین می کند به آنها نیز توصیه کرده است.
تمایلات حسی زن و مرد باید به طور طبیعی به وسیله ی ازدواج متعادل انجام گیرد و این وقتی حاصل می گردد که زن و مرد از نظر سنی با یکدیگر اختلاف سنی فاحشی نداشته باشند. فراموش نکنیم زن و مرد هر دو انسان هستند و هر انسانی دارای نیازمندیهای جنسی و عاطفی فراوانی می باشد ، افراد خواه از نظر خانواده فقیر یا غنی باشند، بالاخره انسان هستند و هر انسانی دوست دارد با فردی ازدواج کند که مورد رضایت خاطر او بوده ، بتواند رابطه ی عاطفی با او برقرار کند ، با پرداخت پول می توان اشیاء را بدست آورد ولی هرگز نمی توان دل انسان ها را با پول خریداری کرد. [6]
پس اینکه احیانا ثروتمندان در ایام پیری و کهولت سن و تهلیل قوی درصدد ازدواج با دوشیزه ای بر می آیند و دوشیزگانی هم به طمع ثروت آنان حاضر به ازدواج با آنان می شوند این کار صحیح نیست ، ممکن است خطرهایی نیز در پی داشته باشد، پس باید از این نوع ازدواج ها جدا پرهیز شود. [7]
1. ابراهیم، امینی، انتخاب همسر، ص 122.
2 . احمد، طهماسبی، جوان و ازدواج، بی جا، ناشر: انتشارات یاقوت، چاپ دوم، پائیز 1382 ، ص 61.
3. مجید، رشید پور، تعادل و استحکام خانواده، بی جا، چاپ و صحافی موسسه اطلاعات، چاپ اول، 1373 ، ص 14.
4. حبیب الله، طاهری، سیری در مسائل خانواده، ص 55.
5. همانجا.
6. مجید، رشید پور، تعادل و استحکام خانواده،ص 30.
7. حبیب الله، طاهری، سیری در مسائل خانواده، ص 55.
